Jest to opowieść o Kainut z Pakistanu, odważnej 20-letniej dziewczynie, która wzrastała w skrajnie muzułmańskiej rodzinie, ale wybrała chrześcijaństwo.

Rząd Pakistanu był mocno krytykowany za opieszałość operacji ratunkowej po przejściu kataklizmu. Sytuacja ta zwiększyła jeszcze napięcie między zachodnią i wschodnią częścią kraju, co było jednym z powodów wybuchu wojny.

Zacząłem zadawać trudne pytania Bogu: czy naprawdę istnieje; czy jest zadowolony z tego, co się z nami dzieje; dlaczego wybrał nas; jakie jest Jego przesłanie; czy naprawdę jest z nami i czy naprawdę nas kocha?

Czy przeciętny mieszkaniec Indii jest patriotą? Odpowiedź na to pytanie zależy od rozumienia kontekstu pojęcia samego patriotyzmu. Dla mnie Polaka to miłość Ojczyzny, która przejawia się w zachowywaniu dziedzictwa narodowego: tradycji, języka czy służby na rzecz społeczeństwa, które jest moim domem. A przeciętny Polak to też chrześcijanin.

Iran to ciekawe państwo o różnych odcieniach. Z jednej strony konserwatywno-muzułmański rząd, a z drugiej otwarci i gościnni dla turystów Irańczycy. Skąd ten dualizm? Czy Iran dla chrześcijańskich turystów jest inny niż dla rdzennych chrześcijan?

Od połowy lat 90. całe obszary DRK zostały uwikłane w niekończący się koszmar. Podobnie jak Jezus na krzyżu, głęboko oddani mieszkańcy DRK mają wszelkie powody, by w desperacji wołać do Boga: "Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?"

"Ojciec Święty dobrze zna tragiczną sytuację, przez którą przechodzą oba kraje", zauważył kongijski biskup. "Papież ma wielkie pragnienie odwiedzenia obu miejsc", stwierdził biskup Bodika, "…ale był zmuszony odwołać obie podróże (…), chociaż nie był fizycznie obecny w naszych krajach, wciąż towarzyszy nam duchowo".