Dziesięć lat konfliktu w Syrii: 15 marca 2011-2021

PKWP wzywa społeczność państw do ułatwienia pomocy humanitarnej.

Zdj. ACN International, Ismael Martinez Sanchez / Zniszczenia w dzielnicy Al-Midan w Aleppo, Syria.

Mija dziesięć lat od wybuchu konfliktu w Syrii. Międzynarodowe katolickie stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN International) zaapelowało do Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej o ułatwienie dostarczania pomocy humanitarnej do tego objętego sankcjami kraju: „Naszym obowiązkiem jest niesienie pomocy cierpiącej ludności cywilnej Syrii, a zwłaszcza szybko kurczącej się mniejszości chrześcijańskiej. W ich imieniu zwracam się do was o wdrożenie istniejących międzynarodowych regulacji prawnych, które dopuszczają humanitarne wyjątki od embarga” – ogłosił Thomas Heine-Geldern, prezydent zarządzający PKWP.

Jak wyjaśnił, odstępstwa prawne zawarte w ramach systemu sankcji nałożonych obecnie na Syrię nie mogą być w pełni wykorzystane. Jakąkolwiek formę pomocy uniemożliwiają przeszkody utrudniające transfery pieniężne i import towarów humanitarnych. „Chociaż sankcje przewidują wyjątki dla transferów pieniężnych związanych z pomocą humanitarną, to po prostu nie działają” – tłumaczy Heine-Geldern. Europejskie kody bankowe IBAN i amerykańskie SWIFT blokują przelewy noszące jakiekolwiek odniesienie do Syrii i jakiegokolwiek miasta na terenie tego kraju. „W konsekwencji staje się prawie niemożliwe, aby organizacje charytatywne mogły przekazywać środki na cele humanitarne, mogące zaspokoić potrzeby cierpiącej ludności” – dodaje prezydent PKWP. Z tego powodu wzywa on wspólnotę państw do zobowiązania banków do przyjmowania przekazów pieniężnych na pomoc humanitarną, co zostało już przewidziane w wyjątkach od obowiązujących sankcji. Heine-Geldern wyjaśnia, że transfery pieniężne mają kluczowe znaczenie, ponieważ instytucje kościelne i organizacje pozarządowe nie są w stanie samodzielnie wysyłać towarów niezbędnych do przeżycia prawie 14 milionów Syryjczyków potrzebujących pomocy: „Dlatego zwykle wysyłamy naszym partnerom pieniądze, aby mogli na miejscu kupić żywność, pomoc medyczną czy odzież”.

Oprócz przeszkód uniemożliwiających transfer pieniędzy, Heine-Geldern zwrócił uwagę na problemy nieodłącznie związane z importem towarów humanitarnych do Syrii: „Aby ubiegać się o pozwolenia, nasi partnerzy często natrafiają na niemożliwe do pokonania wielojęzyczne procedury wprowadzone przez organy nakładające sankcje”. Zezwolenia są konieczne nawet dla niewielkich ilości towarów i wiążą się z wysokimi opłatami. Szczególnie trudno jest importować towary, które mogą być wykorzystane do celów innych niż humanitarne (towary podwójnego zastosowania). Ponieważ interpretacja tych przepisów jest bardzo szeroka, do tej kategorii zalicza się nawet mleko w proszku, pilnie potrzebne niedożywionym niemowlętom i dzieciom.

Dlatego Thomas Heine-Geldern wzywa wspólnotę państw do wdrożenia procedur, które jasno określą, co jest dozwolone, a co zabronione, a następnie umożliwią realizację wszystkich dozwolonych działań. Zasugerował, że „rozwiązaniem tymczasowym mogłoby być zapewnienie ogólnej licencji dla wyznaczonych organizacji pozarządowych”.

Dzięki dobroczyńcom z całego świata PKWP może wspierać cierpiącą ludność cywilną Syrii, wśród której znajdują się przede wszystkim chrześcijanie różnych wyznań. Od wybuchu konfliktu w połowie marca 2011 roku żyją oni w dramatycznych warunkach. Z powodu wymuszonej migracji obecność chrześcijan w Syrii jest zagrożona zniknięciem. Mimo wspomnianych trudności, od początku wojny PKWP przekazało prawie 42 mln euro na wsparcie ponad 900 projektów humanitarnych i duszpasterskich Kościoła lokalnego – najwięcej otrzymał region Aleppo (32,1%) oraz Homs i Marmarita (38,7%).