Chile: Rozmowa z biskupem Stedmeierem

Biskup Stedmeier opowiada o sytuacji chrześcijan w jego diecezji oraz o ich reakcji na podpalenia kościołów.

Jakie rodzą się odczucia wśród chrześcijan w obliczu tych ataków? W jaki sposób wpływa to na chrześcijan?

Osoby, które zostały bezpośrednio dotknięte podpaleniami kościołów doświadczają uczucia smutku, przerażenia i bezsilności. Są oni ofiarami irracjonalności i niesprawiedliwości związanymi z przestępstwami popełnianymi przez osoby i grupy, które są obce dla sposobu myślenia ludzi mieszkających w naszym regionie. Społeczności, które widzą obecnie jak owoc ich wieloletnich trudów zostaje spalony w ciągu kilku minut, to głównie chrześcijanie, którymi są w większości sami Mapuche i ubodzy. Jednak pomimo, że chrześcijanie są tak okrutnie atakowani za wiarę, reagują zgodnie ze swoimi przekonaniami i w ten sposób są autentycznymi świadkami Chrystusa. Aż do tego czasu nigdy nie usłyszałem od któregokolwiek z nich słów nienawiści lub zemsty na tych, którzy popełnili te okrutne czyny. Ich jedynym pragnieniem jest pojednanie i przebaczenie oraz poszukiwanie kontaktu z oprawcami w duchu chrześcijańskiego braterstwa.

Jaka jest odpowiedź Kościoła na te akty przemocy?

Kościół musi zawsze odpowiadać ufną modlitwą do Pana, modlić się za ofiary ataków, a także za tych, którzy je popełnili. Jako chrześcijanie musimy kochać wszystkich ludzi, w tym naszych wrogów i tych, którzy nam szkodzą i nas ranią. Idąc za przykładem i poleceniem Jezusa Chrystusa, musimy wybaczyć każdy rodzaj przestępstwa, i robić to tak często, jak jest to konieczne. Wiemy, że jedyną pełną i ostateczną odpowiedzią na przemoc i nienawiść jest nasze osobiste i społeczne zjednoczenie z Chrystusem, Księciem Pokoju, który godzi każdego z nas z Bogiem i innymi ludźmi. Kościół, głosząc Jezusa Chrystusa, pragnie tylko, aby wierni poszukiwali dróg pokoju.

Czy widzi Ksiądz Arcybiskup rozwiązanie tego problemu?

Problem, który dotyka nasz region jest złożony i ma długą historię. Z tego powodu rozwiązania będą musiały być głębokie i poważne, zakorzenione w prawdzie i sprawiedliwości, w które zaangażują się wszystkie strony, w zależności od stopnia, w jakim dany problem ich dotyczy. Mapuche doznali w przeszłości niesprawiedliwości, i dlatego istnieje potrzeba, aby naprawić tę szkodę. Potrzebna jest polityka rządu, która jest realistyczna i skutecznie wiodąca do celu. Społeczeństwo jako całość musi szanować Mapuche, ich własną specyficzną tożsamość, stosownie do ich kultury i godzić się na międzykulturowy wymiar społeczeństwa jako wyraz różnorodności, która nas nie dzieli, lecz wzajemnie ubogaca. Rozwiązanie musi powstać w duchu uczestnictwa i wspólnoty. W związku z tym, grupy siejące nienawiść nie przyczyniają się do rozwiązania problemów, ale zamiast tego, stanowią część tego problemu. Przemoc stwarza więcej przemocy i nie można zrobić nic dobrego dla zwalczenia niesprawiedliwości przez jeszcze większą niesprawiedliwość. Rozwiązanie wszelkich problemów wymaga dobrej woli wszystkich stron konfliktu, szczerego pragnienia przebaczenia i pojednania w prawdzie, sprawiedliwości i miłości.