Wdzięczność za 28 lat służby Kościołowi w Afryce
02 lip 2021Christine du Coudray po 28 latach pracy w PKWP odchodzi na emeryturę.
Zdj. ACN International / Christine du Coudray podczas wywiadu dla ORTB (Telewizja Narodowa w Beninie), Instytut Jana Pawła II dla Małżeństwa i Rodziny (Cotonou), 2017 r.
Papieskie Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN International) żegna Christine du Coudray, która po wieloletniej pracy na stanowisku koordynatora projektów dla Afryki odchodzi na emeryturę. „Christine du Coudray pełniła wyjątkową służbę dla Kościoła na kontynencie afrykańskim” – mówił dr Thomas Heine-Geldern, prezydent wykonawczy ACN International, dziękując odchodzącej pracownicy za 28 lat służby na rzecz Kościoła w Afryce. Przypomniał również początki jej pracy: „Każdy, kto pragnie służyć Afryce, powinien uczyć się, jak to robić, od samych Afrykańczyków. Tak właśnie postąpiła Christine”. Objęła ona stanowisko w PKWP w 1993 roku. Rok później pojechała do Rzymu na pierwszy Synod Afrykański, gdzie była jedyną kobietą z Europy wśród 350 uczestników. Spotkanie z Kościołem Afryki, który zgromadził się wokół papieża, miało ogromny wpływ na jej życie.
Ze względu na środki bezpieczeństwa podjęte z powodu COVID-19, stowarzyszenie nie będzie mogło uczcić odejścia na emeryturę pani du Coudray poprzez zorganizowanie publicznej uroczystości i nabożeństwa dziękczynnego. Jednak wielu biskupów z Afryki napisało do niej listy z wyrazami wdzięczności za pracę. Przykładowo, bp Oscar Nkolo Kanowa z Demokratycznej Republiki Konga podziękował jej za „matczyne serce, które zawsze było bardzo empatyczne dla Kościoła w potrzebie”. Jego współbrat, bp Paluku Sikuli Melchisédech, który kieruje diecezją Butembo-Beni we wschodnim Kongo, regionie nękanym wojną i przemocą, pochwalił jej wsparcie w trudnych czasach, „gdy warunki bezpieczeństwa i sytuacja humanitarna dramatycznie się pogorszyły”. Daniel Adwok, biskup pomocniczy Chartumu (Sudan), wspomniał o „żywym zainteresowaniu pani du Coudray edukacją seminaryjną i kształceniem liderów duszpasterskich w różnych obszarach ewangelizacji”.
Sama pochodząca z Francji Christine du Coudray patrzy na swoje lata w PKWP z wdzięcznością i wspomina początkowe wyzwania: „Kiedy zaczynałam pracę 28 lat temu, z trudem potrafiłam zlokalizować na mapie afrykańskie kraje. Przyjęłam wyzwanie i zaczęłam budować swoją wiedzę od zera”.
Zdj. ACN International / Christine du Coudray z wizytą w obozie dla uchodźców w Bidibidi, Uganda, 2018 r.
Gdy spogląda wstecz, najbardziej widzi wielkie zmiany, jakie przeszła Afryka w ciągu ostatnich dziesięcioleci: „Moja pierwsza podróż w 1994 r. odbyła się do Tanzanii, a ostatnia w marcu 2020 r., tuż przed wybuchem pandemii COVID-19, do Sudanu. Sytuacja na kontynencie zmieniła się w tym okresie diametralnie: wcześniej można było znaleźć chatę oświetloną jedną świecą, teraz prąd dostarczają panele słoneczne” – zauważa Christine du Coudray i podkreśla: „Zachowałam wszystkie dzienniki z moimi notatkami!”.
Jedną z głównych jej trosk było zadbanie o to, by jej praca budowała prawdziwe mosty i umacniała poczucie wspólnoty: „Bez względu na to, jak ważna była i jest pomoc finansowa od naszych dobroczyńców, jesteśmy obecni nie tylko po to, by udzielać wsparcia materialnego, ale także by słuchać biskupów, księży i sióstr zakonnych, dzielić ich codzienne życie i dowiedzieć się, czego dokładnie potrzebują” – wyjaśniła, dodając: „Jest czas, by służyć i czas, by ustąpić. Po 28 latach jestem gotowa na to drugie”.
Wywiad będący podsumowaniem prawie trzydziestoletniej pracy Christine du Coudray, można przeczytać tutaj:
