Spełnia się marzenie Siostry Klary o przyszłość dzieci w Iraku

6 sierpnia 2014 r. miasto Qaraqosh wpadło w ręce ISIS. Miasto położone jest na równinie Niniwy, około 25 km od Mosulu i było kiedyś uważane za największe chrześcijańskie miasto w kraju. Chrześcijanie mieszkający w tym regionie Iraku zostali zmuszeni do ucieczki ze swoich domów. Fundamentaliści zniszczyli ich mienie i wysiedlili tysiące ludzi.

Zdjęcie ACN: Szkoła podstawowa w Al Bishara

Miasto zostało wyzwolone przez armię iracką w 2016 roku. Po wyzwoleniu rodziny zaczęły powracać. Teraz, siedem lat po inwazji, dokonano znacznego postępu w odbudowie miasta. Kościół był mocno zaangażowany w ten rozwój. Wyrazisty przykład można znaleźć w pracy Sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Dominikanek św. Katarzyny ze Sieny, które bardzo aktywnie działa w tym regionie od 1890 roku. Siostry jako jedne z pierwszych powróciły po wyzwoleniu i nie zawahały się rozpocząć odbudowy dzieła. Powrót i obecność sióstr zakonnych w regionie zachęciło wielu chrześcijan do odbudowy swoich domów i odrodzenia wspólnoty chrześcijańskiej na równinie Niniwy.

Siostra Clara Nas, przełożona Sióstr Dominikanek, wróciwszy do Qaraqosh w 2016 roku, wpadła na pomysł budowy nowej szkoły. Kiedy opowiadała innym o swoim śnie, myśleli, że to niemożliwe: rodziny przeżyły traumę i cierpienia, które spowodowało ISIS. Pierwsi dopiero zaczynali powracać do całkowicie zniszczonego miasta. Wielu uważało, że projekt budowy nowego gimnazjum wykracza poza sferę ich możliwości.

Siostra Klara jednak nie poddawała się. „Naszym celem było zaoferowanie młodym ludziom miejsca pojednania i uzdrowienia po tym, jak zostali wysiedleni przez IS i żyli przez tyle lat jako uchodźcy” – wyjaśniła. W 2018 roku szukała wsparcia, które byłoby potrzebne do realizacji dużego projektu budowy nowego gimnazjum. Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN) i Kancelaria Federalna Republiki Austrii zgodziły się na współpracę. Wiadomość o budowie nowego gimnazjum spotkała się z wielką radością wśród rodzin mieszkających w Qaraqosh, ponieważ jedną z głównych trosk tych, którzy wrócili lub planowali powrót, była edukacja ich dzieci.

Obecny system edukacyjny regionu jest bardzo niskiej jakości. Uczniów jest tak wielu, że szkoły pracują na dwie zmiany, ucząc jedną grupę uczniów wcześnie rano, a drugą po południu. Kolejnym problemem jest brak materiałów dydaktycznych. Co gorsza, brakuje nauczycieli, ponieważ rząd nie przeznaczył regionowi wystarczającej liczby stanowisk nauczycielskich na jego potrzeby, a także nie wypłaca pensji, która pozwoliłaby nauczycielom na utrzymanie się.

Jest jednak jeszcze jeden powód, dla którego projekt spotkał się z tak wielkim entuzjazmem: siostry zakonne są znane i cenione przez miejscową ludność ze względu na wieloletnie doświadczenie edukacyjne. Przed inwazją IS siostry zakonne prowadziły szkołę podstawową Al-Thaira. Kontynuowały swoją misję edukacyjną w obozie dla uchodźców w Erbilu, ucząc dzieci w tymczasowych szkołach utworzonych z kontenerów. Szkoła podstawowa w Qaraqosh została ponownie otwarta w 2017 roku i ma obecnie 427 uczniów. Gimnazjum ma zostać otwarte 1 października dla 625 uczniów w wieku od 13 do 18 lat. „Jako dominikanki jesteśmy przekonane, że edukacja oświeca umysł i otwiera serca na prawdę. Dlatego zainicjowałyśmy projekt nowego gimnazjum, w którym młodzi ludzie pilnie potrzebują zdrowego środowiska psychicznego – wyjaśniła s. Clara.

Nowy trzypiętrowy budynek szkoły pomoże społeczności na wiele sposobów. Przede wszystkim wzmocni system edukacyjny w regionie i zwolni uczniów z obowiązku uczęszczania do szkoły na dwie zmiany. Ponadto planowane jest boisko sportowe, które będzie otwarte dla wszystkich młodych ludzi – nawet tych, którzy nie są zapisani do szkoły. Ponadto projekt budowlany oferuje nowe możliwości, ponieważ do prac budowlanych zatrudniono mieszkańców. Szacuje się, że w budowę nowej szkoły będzie zaangażowanych nawet 200 inżynierów i wykwalifikowanych robotników budowlanych. Po ukończeniu szkoła będzie oferować pracę nauczycielom i innym pracownikom szkoły. Siostry zakonne znów będą miały duszpasterza w nowej szkole, podobnie jak w szkole podstawowej. Wiedzą, że ta posługa jest silnym źródłem duchowego wsparcia dla ich uczniów. Młodzież może korzystać z otwartej dla wszystkich kaplicy szkolnej, brać udział w różnorodnych zajęciach religijnych i przygotowywać się do Pierwszej Komunii Świętej.

„Jesteśmy głęboko wdzięczni za Wasz wyraz solidarności. Bardzo doceniamy wasze moralne i finansowe wsparcie, które pomaga nam pozostać w naszym kraju” – powiedziała Siostra Clara.

PKWP jest zaangażowane w wiele projektów, które zostały zainicjowane w regionie, aby odbudować Qaraqosh, oraz zapewnić pomoc i wsparcie, jakiego potrzebują chrześcijańskie rodziny w powrocie do swoich domów po inwazji IS. Między nasza organizacja zatwierdziła dotacje na edukację dzieci mieszkających na równinach Niniwy oraz na odbudowę sześciu przedszkoli i sierocińca.

Ks. dr Andrzej Paś, ACN Polska