ŚDM młodych Syryjczyków i Libańczyków

Modlitwa, procesje, adoracja, katecheza, ale także mnóstwo zabawy – młodzież na Bliskim Wschodzie w duchowej jedności z młodymi w Lizbonie

– Wielkie dzięki dla wszystkich darczyńców! Mamy namiastkę tego, czego inni doświadczają w Portugalii i świetnie się przy tym bawimy! – oznajmiła z radością młoda Libanka. –Wspaniale jest być tutaj z moimi przyjaciółmi i z nowymi tu poznanymi, zwłaszcza po tylu latach cierpienia w naszym kraju. Cieszę się, że tu jestem, módlcie się za nas i dziękuję! – wtórowała jej młoda Syryjka. W pierwszym tygodniu sierpnia w Lizbonie na Światowych Dniach Młodzieży zgromadziły się setki tysięcy młodych katolików, a w mszy św. na ich zakończenie wzięło udział ponad 1,5 miliona. Wielu młodych chrześcijan z Syrii i Libanu nie mogło udać się do Portugalii z powodu ograniczeń wizowych i trudności finansowych (pisaliśmy o tym w lipcu: https://pkwp.org/newsy/sdm_w_libanie_i_syrii). Z pomocą PKWP zorganizowali jednak własne wydarzenia, odbywające się równolegle do oficjalnych ŚDM.

Namiastka Lizbony

– Mimo że nie jesteśmy w Portugalii, czujemy się częścią tego wielkiego wydarzenia i jesteśmy bardzo szczęśliwi, że możemy tu być – powiedziała jedna z młodych Libanek. – Wielkie dzięki dla wszystkich darczyńców! Mamy namiastkę tego, czego inni doświadczają w Portugalii i świetnie się przy tym bawimy! – dodała inna. – Chcę podziękować ofiarodawcom, którzy umożliwili nam uczestnictwo w ŚDM w Libanie, podobne do tego w Portugalii, abyśmy mogli doświadczyć tutaj wiele dobrych chwil i pogłębić naszą wiarę w Chrystusa – powiedział jeden z młodych mężczyzn. W Bzommar w Libanie, w atmosferze, która – podobnie jak ŚDM w Lizbonie – była zarówno głęboko modlitewna, jak i niezwykle radosna, zebrało się około 1500 młodych. Spotkanie trwało cztery dni i przebiegało zgodnie z harmonogramem ŚDM w Portugalii, z sesjami katechetycznymi, warsztatami, Via Crucis, adoracją Najświętszego Sakramentu i wieloma chwilami uwielbienia. Wydarzenie zakończyło się Mszą Świętą, której przewodniczył patriarcha maronicki kard. Béchara Boutros Raï, a uczestniczyli w niej także patriarcha ormiańskokatolicki, nuncjusz apostolski i przedstawiciele wszystkich Kościołów katolickich w Libanie. Oprócz finansowej i logistycznej pomocy Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN International), przebieg spotkania umożliwiła ciężka praca ponad 700 wolontariuszy z różnych libańskich organizacji chrześcijańskich.

– Już od dziewięciu miesięcy Liban nie ma rządu, kraj znajduje się w politycznym impasie i w najgorszej kondycji gospodarczej od czasów II wojny światowej. Jedną z tragicznych konsekwencji tego kryzysu jest to, że większość młodych katolików może tylko pomarzyć o podróży na ŚDM w Portugalii, a właśnie teraz bardziej niż kiedykolwiek potrzebują poczucia zachęty i solidarności ze strony Kościoła – podkreśla Xavier Stephen Bisits, odpowiedzialny za projekty PKWP w Syrii i Libanie. – Spotkanie w Bzommar zostało zorganizowane z ogromnym profesjonalizmem i mamy nadzieję, że tchnie nowe życie do lokalnego Kościoła pod względem powołań, działalności charytatywnej i inicjatyw duszpasterskich – dodaje Bisits.

– Tutaj w Libanie przeżywamy to samo, co młodzi w Portugalii. Jest to coś bardzo pięknego, ponieważ większość z nas, Libańczyków, nie może podróżować, bo nie możemy uzyskać paszportu. Jest to więc wielki dar od Boga, że możemy przeżyć to samo doświadczenie, które dotyka nas w ten sam sposób – pokreślił młody uczestnik ŚDM w Libanie.

„Nasza wiara jest silniejsza niż trudności, które napotykamy”

W tym samym czasie w Syrii panowała podobna atmosfera modlitewnej radości. W Saidnaya niedaleko Damaszku zgromadziło się około tysiąc młodych katolików. W mieście tym znajduje się klasztor Najświętszej Maryi Panny, ważne miejsce pielgrzymkowe syryjskich chrześcijan. – Do wydarzenia mogli dołączyć młodzi z różnych regionów Syrii, dostali promyk nadziei pośród niezwykle trudnej sytuacji naszego kraju. Najlepsze jest to, że ŚDM w Syrii odbywają się w tym samym czasie, co wydarzenie w Portugalii z papieżem Franciszkiem – cieszy się Rama z Damaszku, która była zaangażowana w organizację spotkania. – Najbardziej wzruszającym momentem było dla mnie zaprezentowanie tańca podczas otwarcia. Na kilka chwil zapomniałam o wszystkim, widząc szczęśliwych młodych ludzi wchodzących ze mną w interakcję. Czułam, jak ich siła podnosi nas na duchu. Jesteśmy bardzo wdzięczni za możliwość zorganizowania tego spotkania – dodała młoda Syryjka.

Chociaż w Portugalii było obecnych wielu Syryjczyków, zdecydowana większość z nich pochodziła ze społeczności emigrantów. Bezpośrednio z samej Syrii przyjechały tylko dwie młode dziewczyny. Dzięki wysiłkom organizatorów, w tym PKWP, która sfinansowała wydarzenie w Saidnaya, mogli w nim wziąć udział chrześcijanie z całej Syrii, w tym z kontrolowanego przez Kurdów północnego wschodu i zubożałego południa, którzy rzadko mają okazję spotykać się z wyznawcami Chrystusa spoza ich własnych wspólnot.

– Przyjechaliśmy z różnych regionów Syrii. Żyjemy jak jedna rodzina. Wspaniale jest być tutaj z moimi przyjaciółmi i z nowymi tu poznanymi, zwłaszcza po tylu latach cierpienia w naszym kraju. Z niecierpliwością czekamy na spotkanie z Kościołem, z naszą chrześcijańską młodzieżą i z papieżem w Portugalii. Cieszę się, że tu jestem i dziękuję! Módlcie się za nas – dzieliła się z entuzjazmem podczas spotkania Nour z Damaszku.

Doładowanie dusz

Inicjatywy takie jak ta mogą pomóc odbudować nadzieję młodym Syryjczykom, którzy tak wiele wycierpieli już w swoim życiu. – Jestem dziś w Saidnaya z tysiącem moich rówieśników, co jest bardzo ekscytujące. Życie w Aleppo przez 10 lat wojny i dwa lata pandemii, a także niszczycielskie trzęsienie ziemi wystarczyło, aby osłabić nasze nadzieje, ale nasza wiara jest silniejsza niż trudności, z którymi się zmagamy i wierzymy, że przyszłość przyniesie lepsze dni. Mamy nadzieję, mamy radość, zwłaszcza dzisiaj, kiedy spotkaliśmy się z innymi, naładowaliśmy nasze dusze. Wspaniale było się zebrać, podzielić się naszymi dobrymi historiami i naszymi zmaganiami. Razem jesteśmy silniejsi i możemy iść dalej – mówiła podczas ŚDM w Syrii Rose z ormiańskiej wspólnoty katolickiej w Aleppo.

Spotkaniu w Syrii przewodniczył patriarcha Youssef Absi z Melchickiego Kościoła Katolickiego, a uczestniczył w nim także arcybiskup Mario Zenari, nuncjusz apostolski w Syrii, który wygłosił poruszające przesłanie do obecnych na nim młodych. – Niektórzy młodzi Syryjczycy mają szczęście reprezentować was w Lizbonie. Spotykając się z nimi, papież Franciszek spotka się z wami. Podobnie młodzi ludzie, którzy przyjechali do Lizbony z całego świata, spotykając się z nimi, spotkają się z wami. Wasze radości, nadzieje i troski zostaną przedstawione przez waszych syryjskich przyjaciół papieżowi i wszystkim młodym uczestnikom ŚDM – mówił watykański dyplomata. – Drodzy młodzi, tchnienie Ducha Świętego, które odnawia Kościół, potrzebuje was! Również nowa Syria, zbudowana na nowych fundamentach moralnych, społecznych i ekonomicznych, potrzebuje was! –zakończył nuncjusz.

Błogosławiony czas łaski

Regina Lynch, prezydent wykonawczy PKWP, również przesłała wiadomość do uczestników spotkania w Saidnaya. – Wiem, że wiele straciliście, odkąd rozpoczął się kryzys w Syrii: domy, pracę, przyjaciół, rodzinę, a czasem nawet nadzieję. Lecz równie ważne jest podkreślenie tego, czego nie straciliście: miłości do Kościoła i do bliźniego, w kraju, który prawie się rozpadł. Wy, młodzi Syryjczycy, inspirujecie mnie. Wiem, jak ciężko pracujecie w swoich parafiach, domach i wspólnotach, aby ewangelizować i służyć. Jesteście inspiracją dla katolików na całym świecie, którzy wsparli to wydarzenie – podkreśliła Lynch.

Ze względu na liczbę młodych Syryjczyków wyjeżdżających z ojczyny z powodu kryzysu gospodarczego i trwającej wojny, większość państw europejskich odmawia im wiz na takie wydarzenia jak ŚDM. Tym większa ich wdzięczność, że z pomocą PKWP mogli przeżyć święto młodych u siebie, równolegle z ŚDM w Portugalii. – Wszyscy młodzi ludzie, z którymi rozmawiałem, zwłaszcza z najbardziej niestabilnych i odległych regionów, byli poruszeni doświadczeniem jedności i solidarności. Dało to poczucie nadziei w czasie, gdy młodzi katolicy zmagają się z takimi problemami jak służba wojskowa, bezrobocie i skutki wyniszczającej wojny w kraju – zaznaczył Xavier Bisits.