Rozpocząć życie na nowo

Bez butów trafił do obozu dla uchodźców. Dziś dzięki pomocy Kościoła sam robi piękne obuwie, co jest źródłem utrzymania dla jego rodziny.

– Nazywam się Philemon Aviga, mam 55 lat, pochodzę z Koja w stanie Borno. Boko Haram wygoniło nas z naszej wioski i spaliło nasze domy; ci, którzy mieli szczęście przeżyć, zostali bez dachu nad głową. Bez butów przedostałem się do jednego z obozów dla uchodźców – wyznaje Philemon. Kolejna historia, jakich w Nigerii usłyszymy mnóstwo. Philemon przebywa z rodziną w obozie od ośmiu lat. Na szczęście spotkał tu chrześcijańskich braci i od razu poczuł się jak w domu. – Przywitali nas serdecznie i zachęcali do tego, abyśmy puścili w niepamięć przeszłość i zaczęli żyć od nowa – wspomina początki, które nie były jednak łatwe, gdyż traumatyczna przeszłość bardzo go obciążała.

„Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy, ale Pan go ze wszystkich wybawia”, mówi dzisiejszy psalm 34. Życie Philemona jest pięknym obrazem tych słów. – Dzięki Centrum Leczenia Traumy [wspieranemu przez PKWP] mogliśmy z powodzeniem przejść proces uzdrawiania, który pomógł nam pozbyć się bólu z przeszłości, zadomowić się w obozie i rozpocząć życie na nowo. Moja wiara w Boga wzrosła. Wszystko zaczynamy modlitwą i wszystko nią kończymy. Kiedy ktoś z nas umiera lub jest pogrążony w żałobie, współczujemy sobie nawzajem i zachęcamy do dalszego działania.

„Pan słyszy wołających o pomoc i ratuje ich od wszelkiej udręki” (Ps 34). Także te słowa dzisiejszego psalmu obrazują życie Philemona. – Gdybyśmy żyli według ciała, to, co zrobiło nam Boko Haram nie mogłoby zostać wybaczone. Ale jesteśmy chrześcijanami, a Biblia uczy nas, byśmy przebaczali tym, którzy nas znieważają i ranią, abyśmy sami mogli znaleźć przebaczenie. Ja im wybaczyłem i modlę się, by pewnego dnia Bóg użył ich dla swojej chwały – puentuje. Ponadto w obozie Philemon nauczył się nowych umiejętności: dziś umie robić piękne buty i wkrótce ich sprzedaż stanie się źródłem utrzymania jego rodziny.