Rok św. Józefa: ACN przedstawia świadectwa kultu św. Józefa wśród partnerów projektów w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej
Z okazji obchodów Roku Świętego Józefa, ogłoszonego przez Papieża Franciszka od grudnia 2020 do grudnia 2021 roku, Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN) zebrało szereg refleksji, świadectw i cudów związanych ze Świętym przez wielu partnerów projektów z całego świata.
Zdjęcie ACN: Kapłan z Gwinei Bissau
„Święty Józef jest przykładem dla każdego stanu życia”, mówi bp Domingo Buezo Leivo z Wikariatu Apostolskiego w Izabal w Gwatemali. Jednak do pewnego stopnia myśli o osobie św. Józefa mają tendencję do odzwierciedlania szczególnych trosk ludzi w każdym konkretnym kraju. „Lubię skupiać się na św. Józefie jako odpowiedzialnym człowieku, który aby chronić życie Dziecka i Jego Matki, musi uciekać i ponosić wszelkie konsekwencje, a mianowicie: niewygodę, zmęczenie, niebezpieczeństwo, niepewność. Ale ratuje życie” – dodaje, odnosząc się oczywiście do trwającego wciąż ludzkiego dramatu tysięcy migrantów z Ameryki Środkowej i Południowej, którzy obecnie uciekają ze swoich krajów w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i swoich rodzin. „Niektórzy z nich dosłownie walczą o ocalenie życia, jak Józef i Maryja z Dzieciątkiem Jezus na ramionach” – wyjaśnia biskup, powierzając opiece św. Józefa wszystkie te osoby migrujące, które narażają się na niebezpieczeństwa i trudności”.
Kapłani i zakonnicy z Gwinei Bissau, Urugwaju, RPA i Brazylii – opisują, jak wyrażają swoje nabożeństwo do św. Józefa w swoich wspólnotach. W Manaus w Brazylii, gdzie ACN International wspiera szkolenie seminarzystów archidiecezjalnych, nabożeństwo do św. Józefa jest szeroko rozpowszechnione w całym mieście.
Seminarium duchowne św. Józefa zostało założone w 1848 r., a kształcący się tam kapłani po święceniach założyli również parafię św. Józefa. Wiele lat później seminarium zostało zamknięte, „ale nabożeństwo do św. Józefa trwało, a parafia dalej się umacniała” – wyjaśnia ksiądz Zenildo Lima, obecny rektor archidiecezjalnego seminarium św. Józefa. W 1999 roku grupa wiernych zaczęła odmawiać nowennę do św. Józefa 19 każdego miesiąca. To nabożeństwo szybko rozprzestrzeniło się wśród ludzi, i stało się obecnie „największym pojedynczym wyrazem pobożności ludowej w archidiecezji”. Teraz kościół parafialny został podniesiony do rangi diecezjalnego sanktuarium św. Józefa. W dzień św. Józefa „… u stóp Jego obrazu kładzie się wiele opisów historii cierpienia, nadziei i modlitwy” – zapewnia o. Zenildo. W tym jego własna historia. W grudniu 2016 zachorował na zapalenie płuc i rzeczywiście był bardzo bliski śmierci; ale po pięciu godzinach wahania między życiem a śmiercią przeszedł przez kryzys. Został wypisany ze szpitala 19 dnia miesiąca. „Moja 78-letnia matka, widząc mnie, podbiegła do mnie i przytuliła mnie, płacząc z wdzięczności, i szepnęła do mnie: ‚Bardzo się modliłam do Świętego Józefa, aby cię ocalił!’”.
Wielu partnerów projektów opowiada o duchowych łaskach udzielonych przez Świętego. Na przykład ksiądz Godino Phokoso z diecezji Dedza w Malawi, wyjaśnił ACN, w jaki sposób jego ojciec przekazał mu nabożeństwo do św. Józefa. „Zawsze wzywał św. Józefa „Cieślę”. Dużo mi o nim mówił: że był sprawiedliwym człowiekiem, pracowitym, kochającym ojcem”. To św. Józef pomógł mu dostać się do seminarium a także w jego formacji i studiach na drodze do kapłaństwa, wspomina ksiądz Godino,. Opisuje swój związek ze św. Józefem jako relację: „ojciec i syn”. „On jest moim kochającym ojcem, który nigdy nie męczy się moimi prośbami”, takimi jak „wygłaszanie dobrego kazania, bycie dobrym sługą Bożym, dbanie o zdrowie i tak dalej. Wiele z tych rzeczy już otrzymałem i mogę dać świadectwo” – dodaje.
Wśród oświadczeń otrzymanych przez PKWP znajdują się również relacje z Indii o cudach i uzdrowieniach przypisywanych wstawiennictwu św. Józefa. Jezuita - ksiądz George Kerketta z parafii św. Józefa w Dolda w stanie Jharkhand, gdzie PKWP (ACN) pomaga w naprawie dachu kościoła, opowiada o kryzysach w życiu rodzinnym i małżeńskim, które zostały rozwiązane dzięki wstawiennictwu Świętego. Jest również przekonany, że powołania do kapłaństwa i życia zakonnego zrodziły się dzięki wstawiennictwu św. Józefa. Ale są też inne historie w tej położonej w lesie parafii, kiedy jeden z parafian został zaatakowany przez tygrysa i wyzdrowiał z ran po tym, jak członkowie jego rodziny modlili się do św. Józefa.
Jak donosi ksiądz Ernest Adwok, proboszcz katedry św. Józefa w Malakal w Sudanie Południowym: „Papież Franciszek chce, aby ten rok był poświęcony św. Józefowi. Mamy do czynienia z sytuacją zablokowania z powodu pandemii. Ale czy mimo to, nadal możliwe jest prowadzenie pewnych działań w roku poświęconym Świętemu? Wierzę, że jeśli zaufamy Bogu, wszystko może się zmienić. Mamy nadzieję, że za wstawiennictwem św. Józefa cały świat zostanie wyzwolony od tej pandemii. Święty Józef był człowiekiem marzeń i człowiekiem czynu. Marzenia i działanie – przyjąłem to jako sposób na życie, moje powołanie. Mam marzenia. Jeszcze nie wiem, jak je zrealizuję ” – zastanawia się ksiądz Adwok.
Ks. Andrzej Paś, ACN Polska