Raport roczny PKWP (ACN) 2019

Jak co roku PKWP prezentuje roczne sprawozdanie ze swojej działalności. W 2019 na wsparcie Kościoła na całym świecie przeznaczyliśmy ponad 100 mln euro. Wśród głównych beneficjentów znalazły się Afryka i Bliski Wschód.

Międzynarodowe katolickie stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN International), które posiada 23 biura krajowe i ponad 330 tys. zaangażowanych prywatnych darczyńców na całym świecie, zebrało w 2019 r. ponad 106 milionów euro na rzecz cierpiących i prześladowanych chrześcijan, utrzymując mniej więcej taki sam poziom jak w roku poprzednim.

Dzięki dodatkowej kwocie około 5 mln euro z darowizn przeniesionych z poprzedniego roku, stowarzyszenie było w stanie sfinansować działania o łącznej wartości 111,2 mln euro. Około 80,4% z nich – czyli około 90 milionów euro – zostało przeznaczone na trzy obszary będące głównymi „filarami” jego misji: bezpośrednie wsparcie finansowe poprzez różne projekty pomocowe, informowanie o sytuacji chrześcijan w różnych krajach oraz zachęcanie wyznawców Chrystusa do modlitwy za ich cierpiących braci.

W sumie organizacja wsparła 5 230 projektów, udzielając różnorodnej pomocy w 139 krajach świata, przede wszystkim w Afryce i na Bliskim Wschodzie, o łącznej wartości 75,9 mln euro. W porównaniu z rokiem 2018 liczba wspartych projektów wzrosła o 211. Skorzystało z nich w sumie 1 162 diecezji, czyli ponad jedna trzecia wszystkich diecezji katolickich na świecie.

Regionem, w którym zlokalizowana była większość projektów PKWP, po raz kolejny była Afryka – prawie jedna trzecia przyznanych środków (29,6%) umożliwiła realizację łącznie 1 766 projektów. W Nigerii (121), Kamerunie (91) i Burkina Faso (52), gdzie fundamentalizm islamski i terroryzm dżihadu sieją spustoszenie wśród ludności, PKWP sfinansowała 264 projekty na łączną kwotę 3 mln euro. Krajem, w którym zrealizowano najwięcej projektów w 2019 roku (jednocześnie trzecim na świecie) – zapomnianym przez międzynarodową społeczność, ogromnym powierzchniowo (ponad 2 mln km²) i cierpiącym przez poważne konflikty – była Demokratyczna Republika Konga. PKWP sfinansowała tu 268 projekty na łączną kwotę 3,3 miliona euro.

Około 22,1% przyznanej pomocy przeznaczono na wsparcie mniejszości chrześcijańskich na Bliskim Wschodzie (kolebce chrześcijaństwa), których egzystencja jest zagrożona. W Syrii, która nadal cierpi z powodu straszliwej wojny domowej, PKWP sfinansowała 132 projekty na łączną kwotę prawie 7,6 miliona euro – w większości skupiające się na podstawowej pomocy egzystencjalnej, umożliwiającej przetrwanie. Drugim dużym beneficjentem był Irak, gdzie po odbudowie ponad 6 tys. domów w poprzednich latach, rozpoczął się nowy etap rekonstrukcji miejsc kultu i klasztorów, stanowiący odnowę duchowej ojczyzny wielu chrześcijańskich rodzin, które powróciły do swoich miast i wsi. Spośród 50 dużych projektów w Iraku, zatwierdzonych przez PKWP na łączną kwotę 5,6 mln euro, zupełnie wyjątkowym był ten dotyczący odbudowy katedry Al-Tahira w Qaraqosh – największego kościoła chrześcijańskiego w Iraku.

Kolejnym krajem dotkniętym działaniami wojennymi i poważną biedą gospodarczą, a jednocześnie bogatym duchowo, była Ukraina. To kraj będący priorytetem dla PKWP w Europie Wschodniej. W 2019 r. stowarzyszenie wsparło tu prawie 300 projektów, przeznaczając na nie ponad 4 miliony euro.

W Ameryce Łacińskiej krajem, który otrzymał najwięcej pomocy od PKWP stała się Wenezuela (zaraz po Brazylii), dotknięta głębokim kryzysem politycznym i ekonomicznym, wstrząsami społecznymi i prawie całkowitym brakiem opieki zdrowotnej. PKWP finansowała tutaj 108 projektów, zapewniających istotne wsparcie dla Kościoła i mieszkańców – dla wielu z nich była to jedyna pomoc jaką otrzymali od kogokolwiek. W Azji priorytetem PKWP było wsparcie dla Pakistanu i Indii, gdzie islamski fanatyzm religijny w jednym i skrajny hinduski fundamentalizm w drugim przynoszą codzienną dyskryminację i zagrożenie dla zwykłego życia tamtejszych mniejszości chrześcijańskich.

Niezależnie od położenia geograficznego PKWP udzieliła również pomocy w formie 1 378 635 stypendiów mszalnych. Msze św., które zostały odprawione w 2019 r. w intencjach darczyńców, stanowiły około 15,9 % przekazanych darowizn. Dzięki temu stowarzyszenie mogło wesprzeć 40 096 księży – mniej więcej co dziesiątego na całym świecie. Większość stypendiów stanowiła pomoc nie tylko dla samych kapłanów, ale także dla ich pracy duszpasterskiej i społecznej, czyli dla ludzi, wśród których żyją.

PKWP kontynuowało też wsparcie formacji seminarzystów i członków zgromadzeń zakonnych, którą uważa za kluczową dla przyszłości Kościoła. Dzięki tej pomocy ponad 13 tys. sióstr zakonnych było w stanie kontynuować i ulepszać swoją służbę najbiedniejszym i najbardziej bezbronnym, zarówno żyjącym na marginesie wielkich miast lub w rozdartych wojną regionach, jak i w niedostępnych obszarach górskich i leśnych. W tym samym czasie PKWP była w stanie wspierać studia ponad 16 200 młodych seminarzystów na całym świecie, czyli co siódmego. Projekty te stanowiły około 16% łącznej pomocy.

Warto też wspomnieć, że od początku 2019 roku PKWP sfinansowała 266 samochodów, 119 motocykli, 266 rowerów, 4 autobusy, 3 ciężarówki i 12 małych statków, ułatwiających misję duszpasterską Kościoła drogą lądową i morską w wielu odległych i trudno dostępnych regionach, wśród nich w Brazylii, Burundi, Indiach i na Madagaskarze.

Stowarzyszenie PKWP zostało założone w 1947 roku po drugiej wojnie światowej, początkowo dla wsparcia uchodźców, a przez wiele lat jego działalność koncentrowała się na wspieraniu Kościoła prześladowanego za żelazną kurtyną. Od tego czasu, poza finansowaniem projektów, celem PKWP było informowanie świata o trudnej sytuacji Kościoła cierpiącego i wspieranie go poprzez działalność polityczną.

Obecnie na całym świecie około 200 milionów chrześcijan nie może swobodnie praktykować swojej wiary, a w ponad 80 krajach podstawowe prawo do wolności religijnej nie jest zagwarantowane. Aktualnie chrześcijanie są prześladowani, uciskani lub aktywnie dyskryminowani w ponad 40 krajach.

W związku z tym w 2019 roku PKWP wystąpiła w imieniu prześladowanych chrześcijan przed organizacjami międzynarodowymi, takimi jak Organizacja Narodów Zjednoczonych i Unia Europejska, opublikowała liczne teksty i artykuły w co najmniej sześciu językach, a także wywiady i programy audiowizualne na temat sytuacji cierpienia wyznawców Chrystusa, zarówno w mediach krajowych, jak i międzynarodowych. Ponadto zaprosiła przedstawicieli i ofiary prześladowanego Kościoła do wzięcia udziału w międzynarodowych spotkaniach, wydarzeniach i konferencjach, dzięki czemu osoby te mogły złożyć osobiste świadectwo na temat sytuacji, które często są nieznane lub ignorowane przez Zachód. Przykładem może być „Noc świadków” („Night of witness”) w katedrze Notre Dame w Paryżu, która miała miejsce zaledwie kilka tygodni przed tragicznym pożarem, a także „Czerwony tydzień dla prześladowanych chrześcijan” („Red Week for Persecuted Christians”), podczas którego na czterech kontynentach oświetlono na czerwono tysiące ważnych budynków i pomników, aby zwrócić uwagę na prawo do wolności religijnej i cierpienia prześladowanych chrześcijan (m.in. Sanktuarium Świętego Józefa w Poznaniu – jedyny obiekt w Polsce, który włączył się w tę akcję).

Wreszcie w wymiarze modlitewnym jedną z inicjatyw wartych wspomnienia była kampania różańcowa „Milion dzieci modli się na różańcu” o jedność i pokój na świecie. W 2019 roku przy wsparciu Ojca Świętego za pośrednictwem mediów społecznych, setki szkół, parafii, wspólnot religijnych i niezliczone rodziny w ponad 80 krajach świata przyłączyło się do tej modlitewnej akcji, zjednoczeni w przekonaniu, że oprócz konkretnej pomocy praktycznej, modlitwa i wiara są ostatecznie niezbędne do uzdrowienia tego świata.

Pomimo poważnych ekonomicznych konsekwencji pandemii Covid-19, stowarzyszenie stara się utrzymać ten sam poziom wsparcia dla cierpiącego Kościoła w 2020 roku. Obecnie jest to wielkie wyzwanie, gdyż potrzeby w wielu krajach partnerskich znacznie się zwiększyły. Na początku kwietnia br. PKWP przeznaczyła 5 milionów euro na wsparcie dla księży i osób konsekrowanych oraz dla tych, którym służą w najbiedniejszych krajach. Ponadto zorganizowała też inne programy nadzwyczajnej pomocy dla cierpiących chrześcijan, zwłaszcza w Syrii i Pakistanie.