Pokaz mody w afrykańskim obozie

Gdy coś dajesz, tracisz – tak myśli świat; gdy coś dajesz, zyskujesz – to perspektywa Jezusa. A jeśli Twoje „dawanie” przywraca godność?

– Nazywam się Gladys Luka, jestem z Maiduguri. Pomagam w obozie – uczę kobiety, jak szyć piękne sukienki. Dają z siebie wszystko, by zdobyć nowe umiejętności. Większość z nich uczy się dość szybko. Specjalizuję się w projektowaniu mody i jak dotąd udało mi się z sukcesem wykwalifikować 20 Nigeryjek, z których pięć ukończyło studia i otworzyło własne sklepy, a teraz przekazują swą wiedzę kolejnym kobietom. Szkolimy je w taki sposób, aby umiały uczyć, bo jest to dla nich sposób na uzyskanie dochodów, które pozwolą im się utrzymać. Prócz tego uczenie się nowych rzeczy pozwala im też oderwać się od trudnej przeszłości.

„Dawajcie, a będzie wam dane” – trzeba przyznać, że Gladys prawdziwie żyje dzisiejszą Ewangelią, a dzięki niej mogą nią żyć kolejne osoby. Pamiętajmy, że wspomniane przez nią szkolenia zawodowe dotyczą przesiedlonych kobiet, które z powodu ataków terrorystycznych musiały uciekać wraz ze swoimi rodzinami i obecnie mieszkają w obozie dla uchodźców. Ataki i brak bezpieczeństwa spowodowały w Nigerii przesiedlenie milionów ludzi, zniszczenie produkcji rolnej i innych źródeł utrzymania, odcięcie podstawowych usług i kryzys bezpieczeństwa. Zgodnie z danymi Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej z powodu konfliktu w trzech najbardziej dotkniętych nim stanach (Borno, Adamawa i Yobe) przesiedlonych zostało ponad 2,2 mln osób. Niektóre z ofiar przebywają w obozach od ponad ośmiu lat!

Nigeria jest krwawiącą raną. Od wielu lat z rosnącym niepokojem zwracamy uwagę na cierpiących tam chrześcijan, nazywając ten kraj jednym z najbardziej niebezpiecznych dla wyznawców Chrystusa na świecie. A jednak w tym ogromnym cierpieniu pojawiają się uczniowie Jezusa, którzy żyjąc Jego słowem, wnoszą w życie innych światło i nadzieję na piękniejszą przyszłość. „Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie”. – (Kobiety) rozpoczęły naukę niecałe dwa lata temu i większość z nich jest już w stanie szyć sukienki dla siebie, swoich dzieci, innych członków obozu, a nawet osób spoza niego. Jeśli tak dalej pójdzie, można sobie wyobrazić, co będą potrafiły stworzyć w kolejnych latach! – cieszy się Gladys Luka.