Podróż apostolska papieża Franciszek do Iraku: 5-8 marca 2021 r.

„Bez wsparcia ze strony Ojca Świętego i Kościoła powszechnego, wspólnotom w tej kolebce chrześcijaństwa grozi zaniknięcie”.

Najib Mikhael Moussa, chaldejski arcybiskup Mosulu, ustanawia Nizara Semaana arcybiskupem Kościoła katolickiego obrządku syriackiego; Qaraqosh (Bagdeda), 7 czerwca 2019 r.

W poniedziałek 7 grudnia br. Stolica Apostolska ogłosiła, że w dniach 5-8 marca 2021 r. papież Franciszek odbędzie podróż apostolską do Iraku – odwiedzi Bagdad, Erbil, Mosul i Qaraqosh.

„Wiadomość o Podróży Apostolskiej papieża Franciszka do Iraku napełnia nas wielką radością i wdzięcznością. Chrześcijanie w tym kraju oczekiwali jej bardzo. Wizyta ta jest dla udręczonych wyznawców Chrystusa znakiem nadziei. Od dziesięcioleci mierzą się z własną <drogą krzyżową>, prześladowaniami i dyskryminacją. Ta wizyta jest kolejnym znakiem bliskości i troski papieża o chrześcijan na Bliskim Wschodzie. Z pewnością wzmocni ich ona i wzbudzi nową odwagę do pozostania w ojczyźnie. Bez wsparcia ze strony Ojca Świętego i Kościoła powszechnego, wspólnotom w tej kolebce chrześcijaństwa grozi zaniknięcie” – powiedział dr Thomas Heine-Gelder, Prezydent Wykonawczy Pomocy Kościołowi w Potrzebie (ACN International).

Irakijscy chrześcijanie z radością przyjęli wiadomość, że na wiosnę przyszłego roku Franciszek zamierza udać się do Iraku – to pierwszy papież, który odwiedzi ten kraj.

Katolicki arcybiskup Hadiab-Erbilu obrządku syryjskiego, Nizar Semaan, wyraził wielkie zadowolenie z powodu zapowiedzianej pielgrzymki. Powiedział PKWP: „Przepełnia mnie szczęście. To jest po prostu wspaniała wiadomość, ponieważ uważam, że ta wizyta będzie miała duży wpływ na życie chrześcijan w Iraku. Decyzja papieża o pielgrzymce jest znakiem działania Ducha Świętego. Pokazuje też jak bardzo zależy mu na chrześcijaństwie na Bliskim Wschodzie, a zwłaszcza w Iraku”.

Arcybiskup Semaan przypomniał, że plany poprzedników Franciszka dotyczące wizyty w Iraku zostały pokrzyżowane. Jan Paweł II planował wizytę w Ur, uważanym za miejsce narodzin Abrahama w roku 2000, ale negocjacje z rządem Saddama Husajna zostały zerwane, więc podróż nie mogła się odbyć. Arcybiskup tłumaczy: „Pragnienie i nadzieję odwiedzin Iraku miał zarówno papież Jan Paweł II, jak i Benedykt XVI, a teraz wreszcie papież Franciszek złoży wizytę w naszym kraju. Doceniamy jej znaczenie, ponieważ wiemy, jak trudna ona będzie – wciąż mamy do czynienia z sytuacją kryzysową związana z koronawirusem, papież nie jest już młody i niewiele podróżuje, więc jego wizyta jest tym bardziej ważna i świadczcząca o naszym miejscu w Kościele powszechnym”. Podkreślając znaczenie tej podróży apostolskiej dla ludzi wszystkich wyznań w Iraku, hierarcha dodaje: „Wizyta pokaże, jak bardzo jesteśmy zjednoczeni”.

Od 2014 r. do końca 2019 r. darczyńcy PKWP przekazali 46,5 mln euro na utrzymanie obecności chrześcijan w Iraku, a w szczególności na Równinie Niniwy.

Latem 2014 roku, po ucieczce przed ISIS z Mosulu i Równiny Niniwy, wyznawcy Chrystusa znaleźli się w beznadziejnej sytuacji. PKWP zareagowało natychmiast, a dzięki nadzwyczajnej pomocy organizacja była w stanie zapewnić przetrwanie 11 800 rodzinom przesiedlonym wewnętrznie. Aby utrzymać ludność chrześcijańską, PKWP podjęło jedno z największych zobowiązań w zakresie pomocy w sytuacjach kryzysowych w swojej wieloletniej historii: w latach 2014-2017 fundacja przekazała 34,5 mln euro na projekty pomocowe w Iraku, wspierając rodziny chrześcijańskie w zakresie podstawowych potrzeb sanitarnych i żywnościowych, zapewnienia tymczasowych mieszkań (przyczepy kempingowe i dotacje na wynajem), utrzymania ośmiu szkół zorganizowanych w przyczepach kempingowych oraz opieki medycznej.

Równolegle do tej bezpośredniej pomocy, Departament Spraw Publicznych PKWP zabiegał na szczeblu Organizacji Narodów Zjednoczonych, instytucji Unii Europejskiej, państw członkowskich UE i rządu USA o zwrócenie uwagi na selektywną eksterminację chrześcijan i innych mniejszości w Iraku przez Daesh (ISIS). W lutym 2016 r., w oparciu o dokument przygotowany przez ten departament, w udanej rezolucji Parlamentu Europejskiego uznano ludobójstwo chrześcijan i innych mniejszości w Iraku. Następnie ten sam dokument został rozszerzony i przekazany do Departamentu Stanu USA, gdzie również uchwalono uznanie ludobójstwa.

PKWP prowadzi obecnie nową fazę swojego planu odbudowy dla irackich chrześcijan. Głównym celem jest odbudowa infrastruktury obiektów kościelnych w chrześcijańskich miastach i miasteczkach Równiny Niniwy. Spośród 363 obiektów kościelnych przeznaczonych do odbudowy lub remontu (34 całkowicie zniszczone, 132 spalone, 197 częściowo uszkodzone), 87% będzie miało dodatkowo funkcję wsparcia socjalnego lub opieki społecznej, włączając w to sale parafialne, które służą jako centra wspólnoty dla działalności duszpasterskiej i społecznej, placówki edukacyjne, sierocińce, domy opieki społecznej, kliniki, a także mieszkania dla tych, którzy świadczą usługi tym ośrodkom (zakonnice pracujące jako nauczyciele, personel medyczny lub specjaliści od pomocy psychospołecznej).

Pomoc Kościołowi w Potrzebie przez te wszystkie lata była świadkiem niezwykłej hojności jej dobroczyńców, którzy wnieśli znaczący wkład w odbudowę Iraku.