PKWP w walce z COVID-19 (cz. 5)

Przypomnijmy, w kwietniu br. PKWP przeznaczyło na tę pomoc 5 mln euro. Przedstawiamy przykłady nowych projektów związanych z odpowiedzią naszego stowarzyszenia na COVID-19. Dziś Brazylia i Ekwador.

Jak informowaliśmy w naszym artykule z dnia 14 kwietnia br.: https://pkwp.org/newsy/5_mln_euro_wsparcia_od_stowarzyszenia_pomoc_kosciolowi_w_potrzebie w obliczu coraz większych trudności, przed jakimi stanęły wszystkie wspólnoty na świecie, inicjatywa PKWP pomoże osobom duchownym, które straciły podstawowe środki do życia, nadal pełnić swoje duchowe i społeczne posługi: sprawowanie sakramentów, nauczanie wiary, opiekę nad chorymi i starszymi, pomoc ubogim i odwiedzanie więźniów. Wsparcie finansowe PKWP obejmuje szeroki zakres działań w krajach Bliskiego Wschodu, Europy Środkowej i Wschodniej, Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki.

BRAZYLIA

Misje diecezjalne

Kontekst – sytuacja Kościoła w diecezji Conceição do Araguaia

Położona w Amazonii diecezja Conceição do Araguaia, składa się z 10 parafii. Ze względu na małą liczbę księży i zakonnic w regionie, dużej populacji młodzieży brakuje opieki duchowej. Pracuje tu tylko 20 kapłanów, w tym 5 diecezjalnych oraz jedynie 5 zgromadzeń żeńskich, a młodych ludzi w wieku od 15 do 24 lat jest prawie 150 tys. Dlatego też w ostatnich latach podjęto w diecezji wiele inicjatyw na rzecz ewangelizacji młodych. Jedną z nich są Misje Diecezjalne.

Jest to propozycja dla młodych ludzi, którzy czują powołanie do kapłaństwa i do życia konsekrowanego, aby rok czasu poświęcili doświadczeniu misyjnemu na terenie diecezji. Poprzez ciągłą formację teoretyczną i praktyczną, misja przygotowuje przyszłych liderów diecezjalnych, których pasją jest ewangelizacja w ogóle, a szczególnie ludzi młodych.

Celem misji jest rozwój w trzech obszarach wskazanych i będących troską papieża Franciszka: „wspólnego domu” z myślą o bardziej ekologicznym stylu życia (Laudato Si), relacji z bliźnimi poprzez „życzliwość” (Amoris Laetitia) i działań na rzecz najsłabszych poprzez „miłosierdzie” (Misericordiae Vultus).

Misjonarze chodzą więc do szkół, grup katechetycznych i młodzieżowych, by uczyć innych młodych ludzi wartości chrześcijańskich. W dwóch ośrodkach młodzieżowych proponują różne zajęcia: korepetycje, grę na gitarze, muzykę, zajęcia plastyczne, sport i rekreację, rozwój duchowy. Mieszkają na terenie faweli i prowadzą intensywne życie duchowe z codzienną adoracją, liturgią godzin i różańcem.

W roku 2020 w Misji Diecezjalnej uczestniczy 5 chłopców i 8 dziewcząt. Obecnie w regionie jest tylko 5 żeńskich zgromadzeń zakonnych, a niektóre domy z powodu braku powołań są zamykane. Dlatego ks. Dom Dominique You, biskup Conceição do Araguaia, uważa że rok doświadczenia misyjnego jest niezwykle ważny, wręcz kluczowy dla rozeznania powołania tych młodych. PKWP wsparło projekt kwotą 12,6 tys. euro.

Misja Diecezjalna proponuje młodym ludziom, którzy czują powołanie do kapłaństwa i do życia konsekrowanego rok doświadczenia misyjnego na terenie diecezji; Brazylia

W obliczu Covid-19

Na początku kwietnia ks. bp You przesłał nam ciekawe informacje na temat dostosowania działalności misyjnej do środków przeciwdziałania dalszemu rozprzestrzenianiu się pandemii Covid-19:

„19 marca miasta Conceição do Araguaia wydało dekret, w którym ogłoszono zamknięcie wszystkich szkół. Nie byliśmy zmuszeni do całkowitego zamknięcia kościołów, wydano jedynie zakaz sprawowania publicznych Mszy św. W pierwszym okresie (19 marca – 19 kwietnia) większość świątyń pozostała więc otwarta, rozdzielano Komunię Świętą, można było przyjść na osobistą modlitwę w ciągu dnia. Parafie były prawie gotowe do transmisji nabożeństw na żywo, ale potrzebowały pomocy. Z tego powodu zdecydowaliśmy się na tymczasowe zawieszenie Misji Diecezjalnej w zaplanowanej formie oraz na zamknięcie dwóch domów Misji (męskiego i żeńskiego). Musieliśmy się zastanowić, jak możemy zorganizować misję z uwzględnieniem społecznej izolacji. Musieliśmy zmienić sposób pracy. Działo się to w kilku etapach:

a) W pierwszej kolejności wszyscy misjonarze odbyli szybką i intensywną formację z zakresu komunikacji duszpasterskiej.

b) Chłopcy zostali wysłani do różnych parafii, aby rozpocząć transmisje programów katolickich i nabożeństw poprzez portale społecznościowe (Msze św., różaniec i koronka do Bożego Miłosierdzia, grupy modlitewne, itp.). Opracowali program formacyjny, który mógł być transmitowany przez Internet: świadectwa, filmy katechetyczne dla dzieci, kursy dla ministrantów, itp.

Dopóki jest to dozwolone, odwiedzają rodziny ze środowisk wiejskich, przestrzegając ścisłych zasad, które określiłem dla wszystkich księży (tzn. wizyty odbywają się w drzwiach domów, z maseczkami i z zachowaniem odpowiedniego dystansu oraz nie przekraczając 20 min.). Wizyta kończy się modlitwą, a ci członkowie rodzin, którzy mogą, przyjmują Komunię św.

c) Dziewczęta zostały wysłane do swoich domów, ale ze zobowiązaniem do pomocy w różnych inicjatywach parafialnych i diecezjalnych na rzecz walki z Covid-19, jak np. „Unidos contra o Vírus”, które zbierają i przygotowują środki higieniczne dla najbardziej potrzebujących rodzin.

Nadal utrzymywany jest kontakt z rodzinami dzieci z ośrodków młodzieżowych. Poprzez WhatsApp misjonarki komunikują się z dziećmi lub ich rodzinami, aby w czasie pandemii pomóc im w podjęciu właściwej opieki, zachęcić do realizacji zadań wysyłanych online przez szkoły, a przede wszystkim aby zapewnić cotygodniowe nauczanie katechezy online.

d) Formacja tych młodych misjonarzy nie została zatrzymana. Poprzez różne kanały pomagamy im w utrzymaniu życia modlitwy i formację w poszukiwaniu rozeznania ich powołania.

Od 20 kwietnia liczba zakażonych zaczęła się zwiększać. Nadal nie istnieje infrastruktura medyczno-szpitalna, która byłaby w stanie godnie i skutecznie zająć się pacjentem. Pozostaje nam tylko kwarantanna.

Dlatego 25 kwietnia postanowiliśmy wystosować do naszych misjonarzy komunikat, że będą musieli zaprzestać pracy i zacząć „wczesne wakacje” (jak wszyscy seminarzyści z regionu CNBB N3) oraz czekać na ponowne otwarcie szkół publicznych, naszych własnych projektów miłosierdzia i ogólnie Misji Diecezjalnej”.

EKWADOR

Pomoc na utrzymanie dla 66 sióstr zakonnych

Kontekst

W tym małym kraju na wybrzeżu Pacyfiku mieszka 16 milionów ludzi. 85% Ekwadorczyków to katolicy. Duża część społeczeństwa cierpi z powodu ubóstwa i utrzymuje się jedynie z pracy nieformalnej. Zaledwie 18% aktywnych zawodowo objętych jest ubezpieczeniem społecznym, co oznacza, że większość ludzi pozbawiona jest wszelkiej profilaktycznej i leczniczej opieki zdrowotnej.

Sytuacja Kościoła w diecezji Riobamba

Diecezja Riobamba liczy 500 tys. mieszkańców. 61% z nich zamieszkuje obszary wiejskie z dużym odsetkiem ludności rdzennej (67%). W 56 parafiach pracuje 54 księży. Przez wiele lat Kościół lokalny rozwijał dzieło ewangelizacji oraz wspierał człowieka i społeczeństwo wśród dwóch kultur obecnych w diecezji: ludów tubylczych i metysów.

Projekt ten, który PKWP finansuje kwotą 12 tys. euro, wspiera wszystkie siostry zakonne diecezji. Do 19 zgromadzeń należy łącznie 66 sióstr (niektóre kontemplacyjne, inne aktywne). Każde z nich realizuje misję zgodnie ze swoim charyzmatem w ścisłej współpracy z Kościołem diecezjalnym.

Rola zakonnic jest fundamentalna. Ich praca w tej rozległej diecezji, która obejmuje tereny wiejskie, miasteczka i miasta, polega na wspomaganiu pracy kapłanów, ewangelizacji oraz na „wspieraniu człowieka i społeczeństwa”. Służą one poprzez działalność duszpasterską, edukacyjną oraz pomoc ubogim.

Praca sióstr ze zgromadzenia „Familia de Corte Jesu” w parafii San Antonio de Cebadas, Ekwador. Zakonnice odwiedzają rodziny i zanoszą im Komunię świętą.

W obliczu Covid-19

30 kwietnia otrzymaliśmy sprawozdanie Margarity Durán Granizo, odpowiedzialnej za finanse w diecezji Riobamba:

„Ograniczenia dotyczące przemieszczania się w naszej prowincji są duże i bardzo restrykcyjne. Weszły w życie 17 marca i później jeszcze się zwiększyły. Ryzyko zarażenia jest bardzo wysokie. Nasze siostry zakonne są rozproszone po całej prowincji. Większość z nich ma ponad 60 lat, należą więc do grupy najbardziej narażonej i muszą być bardzo ostrożne, aby uniknąć zarażenia; jednakże, zgodnie z dyspozycjami władz, pracują pośród ludzi.

Otrzymaliśmy na przykład kilka zdjęć przedstawiających pracę sióstr ze zgromadzenia „Familia de Corte Jesu” w parafii San Antonio de Cebadas. Zakonnice odwiedzają rodziny i zanoszą im Komunię świętą. Napisały do nas:

<Tak jak Jezus towarzyszył uczniom z Emaus, tak i my towarzyszymy mieszkańcom naszej wsi w tych trudnych czasach pandemii Covid-19. Jesteśmy bardzo wdzięczne za wsparcie udzielone nam przez PKWP, które pozwala nam pomóc naszym parafianom. Kontynuujemy naszą pracę ewangelizacyjną dzięki transmisjom Mszy św., adoracji, modlitwy różańcowej, a także dzięki wirtualnej katechezie. Pomagamy potrzebującym, którzy pukają do naszych drzwi i zapewniamy im paczki żywnościowe. Kontynuujemy wizyty domowe, by modlić się i pomagać chorym oraz starszym. Pozostajemy zjednoczone z wami w modlitwie >.