PKWP w walce z COVID-19 (cz. 3)

Przypomnijmy, w kwietniu br. PKWP przeznaczyło na tę pomoc 5 mln euro. Przedstawiamy przykłady nowych projektów związanych z odpowiedzią naszego stowarzyszenia na COVID-19. Dziś kraje Europy Wschodniej i Azji: Ukraina oraz Rosja.

Jak informowaliśmy w naszym artykule z dnia 14 kwietnia br.: https://pkwp.org/newsy/5_mln_euro_wsparcia_od_stowarzyszenia_pomoc_kosciolowi_w_potrzebie w obliczu coraz większych trudności, przed jakimi stanęły wszystkie wspólnoty na świecie, inicjatywa PKWP pomoże osobom duchownym, które straciły podstawowe środki do życia, nadal pełnić swoje duchowe i społeczne posługi: sprawowanie sakramentów, nauczanie wiary, opiekę nad chorymi i starszymi, pomoc ubogim i odwiedzanie więźniów. Wsparcie finansowe PKWP obejmuje szeroki zakres działań w krajach Bliskiego Wschodu, Europy Środkowej i Wschodniej, Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki.

UKRAINA

Pomoc egzystencjalna dla 6 zakonników i 46 sióstr zakonnych z diecezji charkowsko-zaporoskiej

Kontekst

70 lat komunizmu odcisnęło swoje piętno na społeczeństwie ukraińskim. Korupcja, brak perspektyw, kryzys gospodarczy i wojna na wschodzie kraju, doprowadziły do licznej emigracji szczególnie młodego, dobrze wykształconego pokolenia. Obecnie Ukraina przeżywa najtrudniejszy kryzys polityczny, gospodarczy i społeczny od czasu uzyskania niepodległości w 1991 roku. Sytuacja na okupowanych wschodnich obszarach nadal powoduje bardzo duże napięcie. W maju 2019 roku na szóstego prezydenta niepodległej Ukrainy wybrano aktora, Wołodymyra Żelenskiego. Pojawiły się nowe nadzieje na lepszą przyszłość.s. Sabina Pekala ze zgromadzenia Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia w Ośrodku Pomocy Społecznej św. Elżbiety Węgierskiej w Charkowie na Ukrainie, gdzie pracuje jako pielęgniarka.

Sytuacja Kościoła

Spośród 44 milionów Ukraińców, nieco poniżej 10% to katolicy, a około 1,5 miliona to rzymscy katolicy. Kościół katolicki jest tu reprezentowany przez dwa obrządki liturgiczne. Większość ukraińskich katolików należy do Kościoła greckokatolickiego, który odprawia swoje nabożeństwa w obrządku bizantyjskim.

Główną troską Kościoła jest wspieranie rodzin. Ogólny brak perspektyw prowadzi często do rozpadu małżeństw i rodzin. Warunki te pilnie wymagają wzmocnienia duszpasterstwa rodzinnego. Nieodzowny wkład wnoszą w tym względzie siostry zakonne, opiekując się tymi, którzy przychodzą do nich szukając rady i wsparcia: starszymi, chorymi, osobami niepełnosprawnymi i zaniedbanymi dziećmi.

Kościół katolicki na Ukrainie bez pomocy z zewnątrz nie poradziłby sobie z potrzebami finansowymi.

Sytuacja w diecezji charkowsko-zaporoskiej

Diecezja znajduje się na terenie okupowanym. Wojna rozpoczęła się w 2015 roku i od tego czasu sytuacja gospodarcza w regionie jest bardzo niestabilna. Ceny energii elektrycznej, gazu i żywności stale rosną. Ponieważ parafianie są biedni, nie są w stanie pomagać finansowo siostrom zakonnym.

W diecezji żyje 46 zakonnic z 9 wspólnot, w tym karmelitanki kontemplacyjne i kobiety konsekrowane. Misja ich wszystkich jest niezbędna dla diecezji Charkowskiej i Zaporoskiej. Siostry pracują w dwóch Domach Matki i Dziecka oraz w ośrodku społecznym dla bezdomnych i chorych. Prowadzą katechezy w parafiach i opiekują się robotnikami, organizują rekolekcje dla małżeństw i dla młodzieży, pomagają dzieciom w odrabianiu lekcji i opiekują się nimi.

W diecezji pracuje też 6 braci zakonnych z 3 wspólnot, którzy zaangażowani są w działalność duszpasterską przy kościele oraz w domu dla bezdomnych mężczyzn.

W obliczu Covid-19

Otrzymaliśmy świadectwo s. Sabiny Pekali, która należy do wspólnoty Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia (orionistki). Pracuje jako pielęgniarka w Ośrodku Pomocy Społecznej św. Elżbiety Węgierskiej.

„Służę w Charkowie na Ukrainie od 10 lat. Większość mojej posługi dotyczy Ośrodka Pomocy Społecznej św. Elżbiety Węgierskiej prowadzonego przez Caritas. Jako wykwalifikowana pielęgniarka (ukończyłam Szkołę Pielęgniarską w Warszawie w 1984 roku) 5 dni w tygodniu przeprowadzam różnego rodzaju konsultacje i podstawową opiekę medyczną dla osób, które proszą o pomoc. Są to parafianie, osoby starsze, rodziny wielodzietne, osoby niepełnosprawne i bezdomne; niektórzy z nich są uchodźcami wojennymi.

Obecnie, pomimo pandemii koronawirusa, wychodzę również z pomocą do ludzi, którzy o nią proszą. Trzeba im powiedzieć, co mają robić, aby nie zachorować. Z pomocą innych sióstr zakonnych i samotnych matek z Domów Nadziei Caritas w diecezji Charkowskiej, rozprowadzamy również maseczki. Najważniejsze to być z ludźmi i dać im nadzieję!”

PKWP wsparła projekt kwotą 26 tys. euro.

UKRAINA

44 Msze św. gregoriańskie dla księży wykładowców Seminarium Duchownego pw. Ducha Świętego we Lwowie

„Wierzymy i mamy nadzieję, że miłosierny Pan odsunie to zagrożenie od nas wszystkich. Codziennie modlimy się w tej intencji! Obecnie znajdujemy się w kwarantannie, która została przedłużona do 11 maja 2020 roku. Codziennie otrzymujemy smutne statystyki o wzroście liczby pacjentów na Ukrainie. Z powodu kwarantanny również nasze seminarium jest całkowicie zamknięte, a klerycy są w swoich domach. Jednak w seminarium zawsze dyżurują dwaj księża, którzy pilnują bezpieczeństwa i zajmują się pracami na rzecz wspólnoty. Wszyscy seminarzyści są zdrowi. Mamy z nimi cotygodniowe konferencje online. Tak odbywa się większość wykładów. Mamy nadzieję, że egzaminy wstępne dla tych, którzy chcą wstąpić do seminarium na rok akademicki 2020-2021, odbędą się pod koniec czerwca.

Jeszcze raz dziękujemy PKWP i wszystkim darczyńcom za wsparcie finansowe i modlitewne naszego seminarium. Wierzymy i mamy nadzieję, że po czasie ograniczeń i po egzaminach wszyscy będziemy mogli kontynuować naszą codzienną pracę”.

PKWP wsparła projekt kwotą 9,9 tys. euro.

ROSJA

3 tys. stypendiów mszalnych dla 114 księży archidiecezji Matki Bożej w Moskwie

Kościół katolicki w Rosji nadal uzależniony jest od pomocy z zagranicy ze względu na to, że posiada status mniejszości. W kraju jest tylko około 200 parafii katolickich, a wierni są rozproszeni na dużych obszarach.

Zjednoczeni w modlitwie podczas pandemii Covid-19

Otrzymaliśmy kilka świadectw i podziękowań od księży należących do archidiecezji Matki Bożej w Moskwie. Przedstawiają w nich rzeczywistość swojego Kościoła lokalnego w czasach Covid-19.

Ks. Daniil Radko – parafia Wniebowzięcia z Niżnego Nowogrodu

„Od miesiąca przebywam w kwarantannie razem z moją mamą w Moskwie. Codziennie odprawiam Mszę św. tylko w jej obecności. Dwa razy w tygodniu robię transmisję internetową, aby wierni w Niżnym Nowogrodzie mogli przynajmniej w ten sposób uczestniczyć w liturgii. Wielu z nich nie może iść do kościoła, a ja staram się być z nimi w kontakcie telefonicznym. Mamy też internetową grupę biblijną.

Msza święta celebrowana w Wielkanoc 2020 r. przez ks. Daniela Radko w domu jego mamy, w Moskwie; Rosja.W tych dniach fizycznej separacji od parafii czuję szczególnie duchową jedność z Kościołem, z moją lokalną wspólnotą i z ludźmi, z którymi jestem złączony w sposób eucharystyczny. Modlę się za tych, którzy cierpią, a szczególnie w intencjach, które zostały mi przekazane.

W tym roku świętowałem Wielkanoc tylko z moją mamą. Chociaż modliliśmy się tylko my, wiedzieliśmy, że nie jesteśmy sami.

W sposób szczególny modlę się też za dobroczyńców PKWP. Jestem im tak wdzięczny, że zamawiają Msze św., nie wiedząc gdzie i przez kogo będą odprawiane. To niesamowity akt wiary w tym czasie izolacji i jednocześnie duchowej jedności.

Jestem pewien, że poprzez wspólną modlitwę osiągniemy jedność całego Kościoła”.

Ks. Krystof Bujak OP – parafia Wniebowstąpienia Pańskiego w Kursku

„Podobnie jak inne parafie w archidiecezji i ta w Kursku jest mała – rzadko kiedy w niedzielę przychodzi tu 50 wiernych. W normalnych warunkach wraz z wikariuszem otrzymujemy 1 lub 2 stypendia mszalne w tygodniu. Ponieważ są one jedynym źródłem dochodu dla księży, bez waszej pomocy nasza mała wspólnota nie mogłaby przetrwać.

Pod koniec marca wprowadzono w naszym regionie zakaz kontaktów. Wszystkie nabożeństwa odbywają się bez udziału wiernych.

Chciałbym wyrazić swoją wdzięczność Pomocy Kościołowi w Potrzebie, jak również wszystkim tym, którzy wspierają nasz lokalny Kościół”.

Ks. Michail Tsymljakow – parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Petrozavodsku

To trudny czas dla nas wszystkich. Nasz kościół jest zamknięty od 28 marca, a w Petrozavodsku wprowadzono kwarantannę. Codziennie jednak odprawiam Mszę św. dla osób, które uczestniczą w modlitwie poprzez transmisję internetową.

Wcześniej otrzymywałem niewiele intencji mszalnych, teraz są one niezwykle rzadkie.

Chciałbym podziękować wam, ofiarodawcom i wszystkim pracownikom Pomocy Kościołowi w Potrzebie za stypendia mszalne, które otrzymuję regularnie”.

Ks. Alexader Domnikov – parafia Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej w Permie

„Moje ogromne podziękowania za wasze wsparcie finansowe w tych trudnych czasach”.

PKWP wsparło projekt kwotą 24 tys. euro.