PKWP w Katolickiej Szkole Podstawowej im. św. Siostry Faustyny w Trzciance

Dzieci zainteresowane sytuacją chrześcijan w innych krajach.

Zdj. Archiwum szkoły.

Na zaproszenie Pani Dyrektor Doroty Pawłowskiej nasze Stowarzyszenie gościło 6 czerwca br. w Katolickiej Szkole Podstawowej im. św. Siostry Faustyny w Trzciance. S. Karolina Mordaka OP z biura regionalnego PKWP w Poznaniu spotkała się z 4 grupami dzieci i młodzieży: zerówką, klasami 1-3, 4-6 oraz 7-8 i przybliżyła im tematykę dyskryminacji oraz prześladowania wyznawców Chrystusa w różnych miejscach świata. Każda z grup wykazywała spore zainteresowanie tematem poszerzającym ich horyzonty. Niektórzy z uczniów mieli okazję zwiedzać np. Tajlandię czy Egipt, lecz zupełnie nie zdawali sobie wówczas sprawy, że są to kraje, w których chrześcijanie doświadczają dyskryminacji lub prześladowania. Także grono pedagogiczne było zainteresowane usłyszanymi informacjami, a nauczyciele prosili o przekazanie im odpowiednich materiałów. Podczas przerwy grupa dzieci z własnych oszczędności zakupiła dewocjonalia z drewna oliwnego przywiezione przez s. Karolinę, wspierając tym samym kampanię PKWP „S.O.S. dla Ziemi Świętej”.

Najmłodsza grupa – sześciolatki – otrzymała różańce ze sznurka zrobione przez dzieci z Sudanu Południowego, które mieszkają obecnie w Bidibidi – obozie dla uchodźców położonym na północy Ugandy. Dzieci z Trzcianki usłyszały ich historię i było im dość smutno z powodu warunków, w jakich żyją ich afrykańscy rówieśnicy. Z empatią komentowały, że „jest tam bardzo gorąco, nie ma wody, jedzenia, a zrobienie takiego różańca jest na pewno bardzo trudne” – opowiada zakonnica. Poprosiła ich, by odmówiły jedno „Zdrowaś Mario” za dzieci z Bidibidi, na co jedna dziewczynka powiedziała, że ona zawsze modli się z babcią, „ale to jest taka długa modlitwa; to ja poproszę babcię, byśmy dziś wieczorem pomodliły się nią dwa razy za dzieci z Afryki, żeby im nie było tak smutno” – dodaje z uśmiechem s. Karolina.

Zdj. Archiwum szkoły.

Z kolei uczniowie z klas 1-3 losowali serduszka z nazwami różnych krajów, jako zachętę do modlitwy za dzieci z tych państw. Niekiedy nie wiedziały, gdzie dany kraj jest położony, była to więc jednocześnie okazja do poszerzenia wiedzy geograficznej, ale zawsze dopytywały przy tej okazji o sytuację dzieci i warunki życia właśnie w tym miejscu świata. „Zapytane na koniec spotkania, co możemy zrobić dla naszych prześladowanych sióstr i braci, większość dzieci powiedziała, że możemy się za nich modlić, jednak niektóre miały też bardzo konkretne pomysły: biednym dzieciom z Afryki musimy wysyłać jedzenie, ale my w domu nie możemy też marnować jedzenia, wtedy dzieci z Afryki będą mieć go więcej. Trzeba też oszczędzać wodę, wtedy w Afryce będzie jej więcej” – przytacza niektóre wypowiedzi s. Karolina.

Nieco starszym uczniom z klas 4-6 zakonnica pokazała prezentację dotyczącą sytuacji chrześcijan w Syrii. Wywarło to na nich ogromne wrażenie. Ponownie przytacza pomysły dzieci na postawione im pytanie: „Mówiły, że możemy składać na nich ofiary pieniężne, wysyłać smsy charytatywne, oczywiście modlić się, natomiast jeden z chłopców stwierdził, że możemy zrobić tak jak Helenka. Zaskoczył mnie, więc dopytałam, co ma na myśli. Odparł – no pojechać do nich, modlić się tam z nimi, śpiewać z nimi, być tam z nimi, żeby nie było im tak smutno”. Nawiązał oczywiście do świeckiej misjonarki, Helenki Kmieć.

Zdj. Archiwum szkoły.

Najstarszej grupie wiekowej, młodzieży z klasy 7 i 8, s. Karolina przedstawiła kilka sylwetek współczesnych męczenników za wiarę , m.in. 14-letniego chłopca z Meksyku. Wywołało to u nich zamyślenie i refleksję – jak to, został zastrzelony, gdy miał 14 lat? To tyle samo co my… „Kilka osób podkreśliło, że w minionych latach było z rodzicami na wakacjach za granicą, w Tajlandii czy w Egipcie i nigdy nie mieli świadomości, że są to kraje, w których chrześcijanie są prześladowani. Sami tego tam nie doświadczyli. Uczniowie ci doszli do wniosku, że ważne jest, aby mówić o tych krajach, w których chrześcijanie są prześladowani, ponieważ nawet, gdy się tam jest, nie gwarantuje to tej wiedzy” – opowiada s. Karolina i dodaje, że młodzież bardzo podkreślała rolę przekazywania informacji i zastanawiała się nad jej formami. Niektórzy pomyśleli o filmie, inni o muzyce, np. rapie, koniecznie z teledyskiem. Pojawiły się oczywiście także nazwy różnych komunikatorów czy mediów społecznościowych, które można wykorzystywać do przekazywania informacji innym. Lecz i tutaj zdziwienie młodych było ogromne, gdy s. Karolina przytoczyła sprawę kampanii PKWP w obronie chrześcijańskich kobiet (raport „Usłysz jej krzyk”) i związaną z nią petycją, zablokowaną przez Facebook po koniec 2021 r. „8-klasiści nie chcieli wierzyć. Mówili: przecież u nas w Internecie istnieje wolność słowa” – relacjonuje dominikanka, ciesząc się jednocześnie, że kolejnych kilkudziesięciu młodych ludzi wie nieco więcej o sytuacji chrześcijan dyskryminowanych i prześladowanych ze względu na wyznawana wiarę.

Relację można także przeczytać i zobaczyć na stronie szkoły:

http://www.katolik.trzcianka.com.pl/podstawowka/obrazki/galeria-2022.06.07/skorowidz.html