Pakistan: za zamachy, część winy ponosi Premier

„Postanowienie Sądu Najwyższego nie zostało wprowadzone w życie. Ten akt terroryzmu brutalnie pokazał, jak bezbronni jesteśmy z powodu tego zaniedbania.”

Według przywódcy pakistańskich katolików, premier Pakistanu musi wziąć część winy za niedzielne zamachy na wiernych idących do kościołów, oskarżył również rząd o ignorowanie spraw bezpieczeństwa. Arcybiskup Joseph Coutts z Karaczi oskarżył Nawaz Sharifa i ważniejszych ministrów o pozostawienie wspólnot religijnych bez ochrony przed atakami, poprzez zaniechanie działań, które powinny być podjęte w oparciu o zalecenie Sądu Najwyższego z 2014 roku, mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa we wszystkich miejscach kultu. Przedstawiając znaczenie nakazu sądowego, arcybiskup, który jest przewodniczącym Konferencji Episkopatu Pakistanu, stwierdził: "To postanowienie Sądu Najwyższego nie zostało wprowadzone w życie”.

W swoim komunikacie, który wysłał do katolickiej organizacji charytatywnej Pomoc Kościołowi w Potrzebie, arcybiskup dodał: "Ten nowy akt terroryzmu pokazał brutalnie, jak bezbronni jesteśmy z powodu tego zaniedbania." Oświadczenie arcybiskupa zostało wysłane po dwóch zamachach bombowych, które miały miejsce niedziela, 15 marca w Lahore, podczas niedzielnych nabożeństw w dzielnicy Youhanabad, zamieszkałej przez chrześcijan - jeden z nich został przeprowadzony na zewnątrz katolickiego kościoła pw. św. Jana a drugi przy Christ Church, należącego do Kościoła Pakistanu. Pakistańscy talibowie, odłam Jamatul Ahrar przyznali się do ataku, który skierowany został na jedną z największych wspólnot chrześcijańskich w kraju.

Według doniesień, 14 osób zostało zabitych, a ponad 70 zostało rannych.

W międzyczasie, dalsza krytyka rządu nadeszła ze strony przywódców Narodowej Komisji Sprawiedliwości i Pokoju, która działa w imieniu Kościoła Katolickiego w Pakistanie. Komisja oskarżyła władze i policję o to, że nie zapewniono podstawowego bezpieczeństwa kościołów pomimo stałej groźby przemocy, jakiej doświadczają wspólnoty chrześcijańskie w Youhanabad i w innych miejscach. Ks. Emmanuel Asi, dyrektor krajowy NKSP, i dyrektor wykonawczy Cecil S. Chaudhry stwierdzili:, „Chociaż [ekstremiści] ponoszą odpowiedzialność za podwójny atak na kościoły w Youhanabad, Lahore, faktem pozostaje, że siły bezpieczeństwa w czasie ataku były zajęte oglądaniem meczu krykieta, zamiast wykonywać swoje obowiązki związane z ochroną kościołów. W wyniku tego zaniedbania wielu chrześcijan straciło życie, a rodziny swoich bliskich”.

Po zamachu wybuchły gwałtowne protesty, w wyniku których zostało zabitych dwóch mężczyzn, oskarżonych przez tłum o związek z przeprowadzonymi zamachami. Wzywając w swoim orędziu do spokoju, abp Coutts stwierdził: "Szczególnie apeluję do wszystkich chrześcijan, aby wyrażali swój protest w sposób pokojowy, i nie uciekali się do przemocy i niszczenia mienia publicznego, co nie ma sensu”. W związku z aktami przemocy i zastraszania wobec chrześcijan i innych mniejszości, co jest zjawiskiem powszechnym w Pakistanie, arcybiskup stwierdził że: "Po raz kolejny, państwo nie jest w stanie zapewnić bezpieczeństwa swoim obywatelom. Miliony obywateli nadal żyje w stanie ciągłego napięcia i strachu, nie wiedząc, czego się spodziewać w przyszłości”.

Arcybiskup powiedział, że wierni w tym okresie Wielkiego Postu będą koncentrować się na pomocy poszkodowanym i tym, którzy są w szoku. Dodał również: "Zwracam się do wszystkich ludzi dobrej woli, aby się zjednoczyli w tym czasie smutku i straty. Nasza solidarność jest niezbędna, aby pokazać terrorystom, że potępiamy metody, polegające na bezsensownej przemocy."

Pakistan jest krajem priorytetowym dla Pomocy Kościołowi w Potrzebie, pomagając w zapewnieniu wychowania chrześcijańskiego i katechezy dla dzieci, pomagając w nagłych sytuacjach ofiarom prześladowań, prowadząc formację dla seminarzystów, wspierając świeckich katechetów i siostry zakonne, pomagając przy budowie kościołów i innych ośrodków duszpasterskich oraz przekazując pojazdy, mających na celu ułatwienie pracy duszpasterskiej.

PKWP

Tł. W. Knapik