Pakistan: Chrześcijanie pozbawieni pomocy w czasie pandemii COVID-19

Organizacje pozarządowe i przywódcy muzułmańscy w Pakistanie odmawiają udzielenia pomocy doraźnej chrześcijanom i innym mniejszościom religijnym – mimo że to one ucierpiały najbardziej w wyniku pandemii koronawirusa.

Piece do wypalania cegieł w pobliżu Faisalabadu – miejsce pracy wielu chrześcijan; ciężki i mało płatny zawód.

Rozmawiając z brytyjską sekcją Pomocy Kościołowi w Potrzebie (ACN International), Cecil Shane Chaudhry, dyrektor wykonawczy Narodowej Komisji Sprawiedliwości i Pokoju (NCJP) – katolickiej instytucji broniącej praw człowieka w Pakistanie, powiedział że chrześcijanie i inne mniejszości religijne szczególnie potrzebują pomocy, ponieważ wielu z nich pracuje na najniżej opłacanych stanowiskach, otrzymując dniówki. Obecnie z powodu blokady i tak ciężko jest o jakąkolwiek pracę. Szczególnie trudna jest sytuacja kobiet należących do mniejszości, dlatego Chaudhry wezwał rząd Pakistanu, by zapewnił pracownikom sanitarnym i domowym – z których wielu jest chrześcijanami – maseczki, rękawiczki i inny sprzęt ochronny. W związku z tym, że rząd Pakistanu łagodzi obecnie obostrzenia i blokady, Chaudhry obawia się gwałtownego wzrostu liczby zachorowań na COVID-19 zwłaszcza wśród chrześcijan i innych mniejszości, wykonujących prace, które szczególnie narażają ich na ryzyko infekcji. Zgodnie z ostatnimi doniesieniami w Pakistanie potwierdzono 32.819 przypadków zachorowań na koronawirusa, w tym 733 zgony, lecz Cecil Chaudhry podkreśla, że z pewnością jest ich więcej, bo wiele nie zostało po prostu odnotowanych.

– COVID-19 nie zna ograniczeń – każdy, niezależnie od wyznawanej religii, jest zagrożony, więc jak to możliwe, że odmawia się chrześcijanom i innym mniejszościom pomocy doraźnej i żywnościowej, zwłaszcza gdy cierpią oni najbardziej w tym czasie? – pyta szef NCJP i przytacza kilka przykładów: chrześcijanom z wioski w pobliżu Lahore przy Raiwind Road odmówiono pomocy dotyczącej pożywienia; około 100 rodzin chrześcijańskich zostało wykluczonych z dystrybucji jedzenia w wiosce Sandha Kalan, w pendżabskim okręgu Kasur; personel pomocy doraźnej odmówił udzielenia wsparcia nie muzułmanom, ponieważ datki zostały zebrane jako jałmużna zakat, zgodnie z islamskim prawem szariatu. Cytuje też imama z meczetu w Lahore’s Model Town, który w ostatnim kazaniu miał ogłosić: „Jutro rano odbędzie się dystrybucja racji żywnościowych dla potrzebujących, ale tylko dla muzułmanów”.

Cecil Shane Chaudhry wezwał rząd do przeprowadzenia konsultacji z grupami mniejszościowymi na temat programów związanych z COVID-19 oraz do lepszego wykorzystania danych ze spisu powszechnego w celu ukierunkowania pomocy na osoby najbardziej narażone: „Mimo że trwają prace nad projektami, na razie nie znamy [żadnych inicjatyw na rzecz] członków mniejszości religijnych, które były by gwarantem zaspokojenia ich potrzeb”.

Pomoc Kościołowi w Potrzebie jako odpowiedź na COVID-19 wprowadziła program pomocy doraźnej o wartości 5 mln euro, mający na celu wsparcie pracy Kościołów lokalnych na całym świecie.