Pakiety edukacyjne dla młodych mam w Republice Środkowo Afrykańskiej
Akcja diecezji kaliskiej i Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie.
Małe ważne rzeczy – projekt pomocy dla diecezji Bouar w RŚA
Tekst: ks. Piotr Przybył – diecezjalny referent ds. misji.
Z inicjatywy Księdza Biskupa Damiana Brylla i we współpracy z Papieskim Stowarzyszeniem Pomoc Kościołowi w Potrzebie diecezja kaliska weźmie udział w akcji sponsoringu pakietów edukacyjnych dla młodych mam w Republice Środkowoafrykańskiej w diecezji Bouar, której ordynariuszem jest Polak, bp Mirosław Gucwa. Akcja ma na celu sfinansowanie rocznej edukacji dla jednej osoby (koszt 40€) lub wyprawki zawodowej (np. zakupu niezbędnych narzędzi do pracy), która umożliwi usamodzielnienie się absolwentki (koszt 150€).
W związku z tym zapraszamy wszystkich do włączenia się w akcję pomocową. Zachęcamy do zaktywizowania Kół i Ognisk Misyjnych działających w parafiach i szkołach lub innych grup duszpasterskich. Kościół jest ze swej natury misyjny i każda wspólnota może w ten sposób włączyć się w dzieło misji, a w dodatku podejmie działalność charytatywną w duchu miłości caritas. Dodatkowo można również zorganizować zbiórkę do puszek przed kościołem, aby cała wspólnota parafialna włączyła się w pomoc.
Koszt pakietów to 40€ i 150€, ale zbiórkę prowadzimy w PLN, dlatego proponuję przelicznik zbliżony do obecnego kursu euro (4,5 zł), więc pakiety wynoszą odpowiednio 180 zł i 675 zł lub więcej.
Zebrane pieniądze prosimy przesyłać do końca lipca na nr rachunku na Fundusz Misyjny
90 1020 2212 0000 5702 0437 5291 z dopiskiem: „diecezja Bouar”. Listę imiennych ofiarodawców wraz z określeniem wysokości i ilości pakietów proszę przesłać na adres mailowy: misje@diec.pl
Zachęcamy do obejrzenia filmu „Małe ważne rzeczy - misja w Republice Środkowej Afryki”, w którym bp Mirosław Gucwa opowiada o codziennym życiu swoich diecezjan:
O projekcie opowiadał także w radiu Rodzina Tomasz Zawal, dyrektor biura regionalnego PKWP w Poznaniu:
Zdj. PKWP / Zajęcia w pracowni krawieckiej w ośrodku „Londo, mo luti”
List biskupa Mirosława Gucwy dotyczący akcji finansowania pakietów edukacyjnych dla młodych mam w Republice Środkowo Afrykańskiej:
Sytuacja społeczno-polityczna w Republice Środkowoafrykańskiej stanowi kontekst powstania i działalności ośrodka szkoleniowego dla dziewcząt „Londo, mo luti” w Bouar. Podczas trwania konfliktów zbrojnych dzieci, dziewczęta i kobiety są najczęstszymi ofiarami przemocy i nadużyć, które powodują śmierć, rany i biedę. Potrzebują czasu, aby się pozbierać, by zagoiły się ich rany i by mogły wziąć życie w swoje ręce... z pomocą innych. Gdy funkcjonują szkoły, ośrodki zdrowia czy szpitale, gdy rodziny są spójne, a parafie dynamiczne - łatwiej im powrócić do równowagi. Biorąc pod uwagę sytuację dziewcząt, które nie mają szansy powrotu do szkoły ze względu na wiek albo warunki rodzinne, zorganizowaliśmy ośrodek „Londo, mo luti” („Wstań i stoj”). Chodzi o zabezpieczenie im i ich dzieciom odpowiedniego poziomu życia w wymiarze materialnym i moralnym. Chodzi o miejsce, gdzie dziewczęta mogą się nauczyć pisać i czytać (alfabetyzacja) albo pogłębić znajomość j. francuskiego, matematyki, etc. Odpowiednie kursy z higieny, ekonomii i życia rodzinnego, nie wyłączając aspektu religijnego i moralnego (kurs biblijny, wychowanie do przyjaźni i czystości małżeńskiej), mają pomóc dziewczętom w organizowaniu życia w rodzinie. Najwięcej jednak czasu poświęcają one na naukę konkretnego zawodu. Dotychczas skupialiśmy się na krawiectwie. Poszerzamy jednak zakres przygotowania zawodowego o gastronomię i fryzjerstwo. Po trzech latach szkolenia dziewczęta, które zdają egzaminy z przedmiotów szkolnych i zawodowych (teoretyczne i praktyczne), otrzymują maszynę do szycia z wyposażeniem, by mogły zacząć na siebie zarabiać, dzięki nabytym w szkole umiejętnościom. Każdy rok podzielony jest na 3 okresy (trimestre) i na końcu każdego z nich dziewczęta piszą wypracowania, otrzymując na koniec roku świadectwa.
Wśród dziewcząt wiele jest młodych matek. Do tego, że decydują się na macierzyństwo przyczyniła się nasza formacja i uwrażliwianie na troskę o życie. W latach poprzednich wiele dziewcząt decydowało się na aborcję ze względu na sytuację finansową, brak akceptacji ze strony rodziny czy chęć kontynuowania nauki w normalnej szkole. Po latach formacji, rozmów i spotkań z rodzicami - coś drgnęło. Z myślą o dziewczętach, młodych mężatkach i matkach, z myślą również o ich dzieciach, powstał żłobek przyszkolny. Młode matki przychodzą wiec do ośrodka z dziećmi, powierzają je opiekunce, a same kontynuują naukę i przygotowanie zawodowe. Dzięki temu nie tracą roku szkolnego, dzieci zaś są pod dobrą opieką, ucząc się życia z innymi dziećmi.
Obecnie korzysta z naszego ośrodka 76 dziewcząt, a w żłobku jest 15 dzieci. Na końcu roku, po zdaniu egzaminów, 29 dziewcząt opuści centrum z szansą na lepsze życie.
Za naukę i formację zawodową w ośrodku dziewczęta płacą rocznie 40 €, co pozwala w części na opłacenie kadry nauczycielskiej. Ze względu na trudną sytuację społeczno-gospodarczą nie możemy ustalić wysokości czesnego, odpowiadającego pełnym kosztom funkcjonowania ośrodka. Dziewcząt i ich rodzin po prostu na to nie stać. Bóg jednak czuwa i dzięki pomocy ludzi o otwartych sercach (jak parafianie z Poznania, z par. Matki Bożej Pocieszenia), możemy zapewnić formację dziewczętom (również tym, których zupełnie nie stać na czesne, czyli sierotom) i zapewnić każdej z nich maszynę do szycia lub inny sprzęt w zależności od wybranego zawodu, czyli tzw. PAKIET EDUKACYJNY o wartości 150 €, nie zapominając o wyżywieniu dla maluchów w żłobku.
Wspomniana parafia z Poznania przekazała środki na zakup 15 maszyn do szycia, za co jesteśmy niezmiernie wdzięczni. Co roku kończy formację 25-29 dziewcząt. Zdajemy się więc na Opatrzność Bożą, która dotąd nie zawiodła i jak ufamy nie zawiedzie w przyszłości.
Wyrażam wdzięczność Księdzu Biskupowi Damianowi za deklarację wspierania naszej diecezji. Z naszej strony zapewniamy modlitwę i o nią również prosimy, zwłaszcza o trwały pokój w rodzinach i w całym kraju, aby dzieci, młodzież i nasze dziewczęta mogły spokojnie się uczyć, a rodziny wypełniać swoje misje.
+ Mirosław Gucwa
Zdj. PKWP / Uczennice szkoły z bp. Mirosławem Gucwą.