Nigeryjski hierarcha wzywa do zakończenia „zmowy milczenia” w sprawie prześladowania chrześcijan

Bp Wilfred Chikpa Anagbe zabrał głos w Parlamencie Europejskim

Zdj. ACN International / Biskup diecezji Makurdi w Nigerii, Wilfred Chikpa Anagbe, przemawia w Parlamencie Europejskim; październik 2022.

Biskup diecezji Makurdi w Nigerii, Wilfred Chikpa Anagbe, potępił brak solidarności i praktycznej pomocy dla prześladowanych chrześcijan w jego kraju, mówiąc, że to, co wydawało się „zmową milczenia”, można teraz określić jedynie jako otwarte wsparcie dla grup dżihadystów. Podkreślił, że chrześcijanie w Nigerii potrzebują pomocy „zanim będzie za późno”.

Przemawiając w Parlamencie Europejskim (w drugim tygodniu października) podczas podróży do Europy zorganizowanej przez Papieskie Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN International), bp Wilfred Anagbe opisał sytuację w Nigerii jako „nic innego jak dżihad przyobleczony w wiele nazw: terroryzm, porwania, pasterze-zabójcy, bandytyzm, innego rodzaju grupy milicyjne itp.”. Hierarcha mówił też, że „nawet jeśli świat zewnętrzny zna rozmiar nieustannych zabójstw i przesiedleń wspólnot chrześcijańskich w Nigerii, istnieje coś, co nazywam ‘zmową milczenia’. Jednakże to, co dzieje się obecnie, wykracza poza spisek, jest to raczej otwarte wspieranie, pomoc i przyzwolenie dla sprawców tych czynów, ponieważ żaden winowajca nie ponosi kary”.

Na północy kraju wśród przeważającej liczby muzułmanów, którzy często poddani są prawu szariatu, życie jest szczególnie trudne dla wyznawców Chrystusa. Podobnie wygląda sytuacja w Środkowym Pasie Nigerii, gdzie chrześcijanie i muzułmanie są bardziej wymieszani i gdzie często dochodzi do starć na tle religijnym, ale także o ziemię i zasoby. Diecezja Makurdi znajduje się w Środkowym Pasie, w stanie Benue, gdzie, jak wyjaśnia biskup, „według danych rządu stanowego w okresie od 2011 do czerwca 2022 roku zabito ponad 5000 naszych ludzi”.

„Dane z rządu stanu Benue ponownie ujawniają, że od czerwca 2022 r. stan ten doświadczył ponad 200 ataków wraz ze zniszczeniem mienia o wartości ponad 500 miliardów naira i blisko dwoma milionami osób przesiedlonych i mieszkających w obozach na terenie całego stanu. Wiele dzieci ma przerwaną edukację, ponieważ ich rodzice nie są w stanie dojechać do swoich gospodarstw i nie stać ich na pokrycie kosztów nauki. Istnieje odczuwalny brak bezpieczeństwa żywnościowego i całkowita utrata ludzkiej godności, ponieważ mężczyźni, kobiety i dzieci często uciekają się do niebezpiecznych mechanizmów radzenia sobie, aby przetrwać”.

Tylko w tym roku - przypomina hierarcha - porwano lub zamordowano kilku księży, ukamienowano, a następnie podpalono dziewczynę za rzekome bluźnierstwo, a w niedzielę Zesłania Ducha Świętego zaatakowano kościół, zabijając kilkadziesiąt osób. Oprócz bezpośredniej tragedii, jaką jest utrata życia, są też trwałe blizny, jakie noszą ci, którzy pozostali przy życiu. „Nie sposób zachować równowagę po byciu świadkiem masakry niewinnych i bezbronnych ludzi w trudnych warunkach ekonomicznych, pomimo naszej roli sług Bożych. Ból jest wielki, a rany nie chcą się zagoić”.

W swoim przemówieniu do członków Parlamentu Europejskiego w Brukseli i innych urzędników UE, biskup Wilfred odrzucił pogląd, że religia nie ma nic wspólnego z konfliktem. Jego zdaniem „ataki - szczególnie w stanie Benue - coraz bardziej przypominają dżihad przeciwko chrześcijanom”. Dodał, że „Benue jest celem, ponieważ większość jego mieszkańców stanowczo zadeklarowała, że nie chce porzucić swojej judeochrześcijańskiej wiary, tożsamości i wartości kulturowych na rzecz islamu”.

W obliczu tego kryzysu katolicki przywódca prosi o głośne wsparcie ze strony Zachodu: „Wzywam wszystkich, którzy mnie dziś słuchają, aby przyszli z pomocą wspólnocie chrześcijańskiej w Benue i tak naprawdę w całej Nigerii, zanim będzie za późno”.

Oprócz finansowania kilku projektów na rzecz rozwoju Kościoła w Nigerii, PKWP aktywnie dostarcza informacji na temat prześladowań chrześcijan w kraju, organizuje konferencje na ten temat i daje lokalnym liderom Kościoła platformę do wyrażania swoich obaw i próśb o wsparcie.