Irak: Odnowiony kościół daje nadzieję chrześcijanom, którzy chcą pozostać w kraju

„Kościół, który nie jest prześladowany, jest Kościołem, który nie niesie Chrystusa”

Zdj. ACN International / Trwają prace nad zewnętrzną częścią kościoła św. Benhama i św. Sary w Qaraqosh (Baghdeda), który jest odnawiany przy wsparciu PKWP (ACN); wrzesień 2022.

W Baghdedzie (Qaraqosh) jest piękny dzień, a do kościoła św. Behnama i św. Sary przybywają liczne rodziny. Wnętrze świątyni jest nieskazitelnie czyste, a ławki pełne ludzi, którzy przyszli na syryjskokatolicką liturgię.

Panujący wokół spokój sprawia, że trudno sobie wyobrazić, że zaledwie osiem lat temu Baghdeda (znana w języku arabskim jako Qaraqosh) była całkowicie zajęta przez terrorystów z Państwa Islamskiego (ISIS), którzy zniszczyli bezcenne starożytne chrześcijańskie dziedzictwo oraz spalili i ograbili kościół św. Behnama.

„Kiedy w 2016 roku pierwszy raz odwiedziłem miasto cztery dni po jego wyzwoleniu, zobaczyliśmy totalną dewastację, spalony kościół, przewróconą dzwonnicę. Poczułem wielki smutek. Przed napaścią ISIS parafia była bardzo aktywna. Jednak kościół nadal stoi, udało nam się go odbudować” - mówi pochodzący z Baghdedy ksiądz George Jahola, wskazując na niektóre widoczne jeszcze ślady zniszczenia, np. zwaloną dzwonnicę.

Od kilku lat kościół jest poddawany renowacji. Niedawno ukończono remont wnętrza, a teraz, dzięki pomocy finansowej Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN International), rozpoczęto wreszcie prace także na zewnątrz.

Mieszkańcy Qaraqosh po powrocie z wygnania z Kurdystanu nie czekali jednak na renowację, by zacząć modlić się w tym kościele. „Wspólnota była pełna radości, że może ponownie modlić się w swojej parafii. Chcieliśmy ją umacniać i zachęcać do wiary oraz tłumaczyć, że Kościół to coś więcej niż budynki, to dusze ludzi, którzy mieszkają w parafii. Po dwóch latach uznaliśmy, że czas odrestaurować kościół, by dać ludziom nadzieję” - tłumaczy ks. George.

Symbol i świadectwo

Nadzieja jest potrzebna, nawet teraz już po wyzwoleniu miasta, gdyż wielu wciąż jest kuszonych do szukania bezpieczniejszych ziem na zachodzie. „Odbudowa tego kościoła jest symbolem oporu, pozostania na tej ziemi, dawania świadectwa. Papież Franciszek odwiedził nas nieco ponad rok temu i prosił, abyśmy dawali świadectwo na tej ziemi” - wspomina kapłan.

Miejscowy proboszcz ksiądz Boutros Sheeto potwierdza, że odbudowa kościoła stała się widocznym znakiem większej walki o utrzymanie wiary chrześcijańskiej w Iraku: „Posiadanie odnowionego kościoła daje społeczności siłę psychologiczną i moralną. Bez tej odbudowy wiele rodzin myślałoby dziś o emigracji”.

Fakt, że wielu chrześcijan zdecydowało się pozostać, nie oznacza że nie obawiają się powrotu prześladowań. Raczej wielu postrzega je jako część swojej wiary. „Od samego początku aż po dziś dzień Kościół jest prześladowany. Kościół, który nie jest prześladowany, to Kościół, który nie niesie Chrystusa, ponieważ Jezus został ukrzyżowany i cierpiał podczas swojego życia i swojej misji. Jeśli Jezus cierpiał, umarł, został pogrzebany i zmartwychwstał, to my musimy cierpieć z Jezusem i cierpieć z Kościołem, abyśmy mogli żyć Zmartwychwstaniem i być w świecie świadkami Ewangelii radości i nadziei” - dodaje ks. Boutros.

Zdj. ACN International / Ks. George Jahola przy zwalonej dzwonnicy kościoła św. Benhama i św. Sary w Baghdedzie, Irak; wrzesień 2022.

Odbudowa życia

Jednakże ten dzień - kiedy starożytne syryjskie hymny rozbrzmiewają ponownie w pięknie odrestaurowanym kościele św. Benhama i św. Sary, a na zewnątrz wolontariusze rozdają jedzenie i napoje parafianom, którzy przychodzą na spotkanie towarzyskie - jest dniem świętowania i wdzięczności wobec Boga oraz tych, którzy umożliwili odbudowę świątyni.

„Dziękujemy organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie za jej wysiłki na rzecz odbudowy kościoła. Dziękujemy jej z całego serca, a także wszystkim dobroczyńcom za ich wsparcie” - mówi kościelny, Semoon Beto Shabo.