Irak: Dwa „symbole nadziei”
04 lut 2011Zaplanowano powstanie szpitala i uniwersytetu w północnym Iraku, które mają być prowadzone przez chrześcijan.
Najnowsze plany budowy szpitala i uniwersytetu stanowią „symbole nadziei” umożliwiające chrześcijanom mieć nadzieję na budowanie przyszłości wolnej od przemocy i zastraszania, które spowodowały tak duży ich exodus z południa kraju.
Te dwie inicjatywy mają zostać zrealizowane w Ankara, przedmieściu kurdyjskiej stolicy Erbie. 31 stycznia b.r. rząd regionalny zagwarantował przekazanie dwóch działek ziemi, na których ma powstać szpital i uniwersytet. 30.000 m2 terenu przeznaczono na budowę uczelni, a leżącą w pobliżu działkę o wielkości 8000 m2 przeznaczono na szpital, z ośmioma salami operacyjnymi i zapleczem medycznym. Ogłaszając te plany dla katolickiej organizacji charytatywnej PKWP, arcybiskup Bashar Warda z Erbil powiedział, że obie instytucje zapewnią pracę, naukę i inne możliwości tysiącom chrześcijan przybyłym do Kurdystanu , gdzie panuje względne bezpieczeństwo, z dala od religijnej przemocy, która jest obecna zwłaszcza w Bagdadzie i Mosulu.
Przemawiając do członków komisji wiernych i duchowieństwa, arcybiskup Warda, powiedział: „Plany, które powstały w ciągu ostatnich kilku miesiącach są symbolem nadziei dla chrześcijańskiej obecności w naszym kraju”. Wyjaśnił, w jaki sposób obie inicjatywy pojawiły się w odpowiedzi na rosnącą świadomość, że wśród napływającej do Kurdystanu ludności są wysoko wykwalifikowani specjaliści, z doświadczeniem w dziedzinie edukacji i medycyny.
Arcybiskup Warda powiedział PKWP: „Osoby przybywające tu z miejsc przemocy otrzymują dar względnego bezpieczeństwa i dlatego oni sami są skłonni ofiarować dar w postaci usług w regionie, który nie radzi sobie ze wzrastającą liczbą ludności”.
Mimo, że obie instytucje tj. szpital i uniwersytet będą prowadzone przez Kościół i będą własnością archidiecezji Erbil, to, jak podkreśla arcybiskup Warda, będą one otwarte dla wszystkich ludzi bez względu na różnice religijne i polityczne.
Arcybiskup Warda powiedział, że zanim ruszą prace budowlane należy rozpocząć szeroką kampanię zbierania funduszy na realizację tej inicjatywy. Ma nadzieję, że rządy na Zachodzie, jak również organizacje charytatywne i inne organizacje pozarządowe będą hojne i przekażą znaczne kwoty na ten cel. Arcybiskup wyraził nadzieję, że również otrzyma wsparcie i porady od instytucji, które były realizowane na Bliskim Wschodzie, takich jak Uniwersytet Ducha Świętego w Kaslik, w Libanie, założony przez katolickich maronitów w 1961 roku. Dodał, że gdyby doszło do realizacji planów budowy, to obie instytucje można by otworzyć w ciągu dwóch najbliższych lat. Ksiądz arcybiskup podkreślił, że kluczowym powodem powstania obu projektów było zapewnienie pracy i innych możliwości chrześcijanom i w ten sposób zachęcenie ich do pozostania w Iraku, gdzie liczba wiernych spadła z ponad miliona do 200.000 w ciągu zaledwie dziesięciu lat.
Powiedział też: „Nie chcemy, aby chrześcijanie opuszczali Irak. Oczywiste jest, że nasze społeczeństwo potrzebuje szkół, uniwersytetów i szpitali, a to daje nam okazję, aby zachęcić chrześcijan do budowania swojej przyszłości dla siebie tutaj, na miejscu”.
Kolejne fale zabójstw, porwań i innych aktów przemocy zmusiły ogromną liczbę chrześcijan do ucieczki z Bagdadu i Mosulu, i szukania schronienia, szczególnie w północnej części kraju znajdującej się pod kontrolą regionalnego rządu kurdyjskiego. Obecnie Kurdystan jest jednym z niewielu obszarów Iraku, który nie został dotknięty falą przemocy wobec mniejszości religijnych.
Najnowsza fala uchodźców przybyła na te tereny po 31 października 2010 r. po masakrze w syriacko- katolickiej katedrze w Bagdadzie, w wybuchu której, zginęło 58 osób, a ponad 70 zostało rannych.
Arcybiskup Warda powiedział , że w jego diecezji jest obecnie 2000 chrześcijan z Basry, która leży daleko na południu Iraku.
Irak to kraj priorytetowy dla projektów realizowanych przez PKWP.
Pomoc Kościołów w Potrzebie niesie wsparcie dla irackich chrześcijańskich uchodźców w północnej części kraju oraz w krajach sąsiednich, jak również przekazuje kluczową pomoc dla seminarzystów, sióstr zakonnych, a także księży w parafiach. (PKWP/tłum. Wiesław Knapik)
