7 marca br. papież Franciszek odwiedzi kościół Al-Tahira w Iraku
19 lut 2021„To część naszej historii” – rozmowa z ks. Ammarem Yako.
Zdj. ACN International / Ks. Ammar Yako w zniszczonym kościele Al-Tahira, Qaraqosh (Baghdeda), 2018 r.
Kościół Al-Tahira w Qaraqosh (Baghdeda) został niemal całkowicie zniszczony podczas panowania terroru ISIS (2014-2017). Dzięki hojnemu wsparciu dobroczyńców PKWP, w ciągu ostatnich kilku lat był odbudowywany i jest już prawie całkowicie odnowiony. Papież Franciszek potwierdził, że odwiedzi bazylikę Niepokalanego Poczęcia w niedzielę 7 marca podczas swojej wizyty w Iraku. Nad pracami renowacyjnymi czuwa ks. Ammar Yako.
Jaka jest historia kościoła Al-Tahira?
Budowa rozpoczęła się w 1932 roku. Cała społeczność Qaraqosh dobrowolnie pomagała w tej pracy, którą zakończono w 1948 roku, kiedy to kościół został otwarty. Dla ludzi był to dobry sposób na wyrażenie swojej wiary. Wiele opowieści o czasie budowy kościoła znamy od naszych rodziców i dziadków, bo to dzięki ich ciężkiej pracy powstał ten wspaniały budynek.
Jak wyglądał kościół po inwazji i zniszczeniu przez ISIS?
Jak wiadomo, w 2014 r. ISIS zdobyło miasto, a my uciekliśmy do Kurdystanu. Po trzech latach miasto zostało wyzwolone i wróciliśmy. Pamiętam bardzo dobrze, co wtedy zobaczyłem. Jak bardzo kościół był zniszczony. Był całkowicie spalony. Zniszczyli wszystkie krzyże, ukradli to, co było wewnątrz, obrazy i wszystko inne. Przywódcy ISIS wypisali swoje nazwiska na kolumnach, a zewnętrzną część kościoła wykorzystali jako strzelnicę do ćwiczeń dla nowych bojowników ISIS.
Co Ksiądz czuł, kiedy wrócił i po raz pierwszy zobaczył tyle zniszczeń?
Kiedy zobaczyłem zrujnowany i spalony kościół, najpierw poczułem głęboki smutek. Ogromnie smutne było widzieć dom Boży pusty i zniszczony w ten sposób. Ale w tym samym czasie czułem radość i szczęście, że mogłem wrócić do miasta i ponownie wejść do kościoła. Jednocześnie więc odczuwałem radość i smutek.
Co dla Księdza oznacza odpowiedzialność za rekonstrukcję?
Kiedy biskup poprosił mnie o kierowanie grupą rekonstrukcyjną, bardzo się ucieszyłem, ponieważ przypomniałem sobie tych wszystkich ludzi, którzy w przeszłości pomagali w budowie kościoła, naszych rodziców i dziadków; czułem się zjednoczony z tymi wszystkimi, którzy dzielili się swoją wiarą.
Jak przebiegała rekonstrukcja?
Odbudowa rozpoczęła się w 2019 roku. Pierwsza faza prac polegała na naprawie filarów, co trwało do końca roku. W 2020 r. rozpoczęliśmy drugą i trzecią fazę, czyli odbudowę kościoła wewnątrz i na zewnątrz. Dzięki Bogu, doszliśmy do ostatniego etapu rekonstrukcji i mamy nadzieję, że wkrótce uda nam się zakończyć wszystkie prace.
Zdj. ACN International, A. Gage / Kościół Al-Tahira, Qaraqosh (Baghdeda); figura Maryi ustawiona została na odnowionej kościelnej wieży 14.01.2021 r.
Jak zareagowała wspólnota wiernych na odbudowę kościoła?
Rekonstrukcja kościoła Al-Tahira jest bardzo ważna dla społeczności Qaraqosh. Wszyscy mieszkańcy czują, że to jest ich dom, część ich historii. Dlatego bardzo ważne jest ponowne otwarcie świątyni. Oczywiście, zaczęliśmy od pomocy ludziom w odbudowie ich własnych domów, z resztą również z pomocą PKWP. Kiedy skończyliśmy, wielu z nich pytało nas, kiedy zaczniemy odbudowywać kościół. Dzięki Bogu, już prawie skończyliśmy. Wyczuwa się, że wierni nie mogą się już doczekać, kiedy będą mogli tu wrócić i znów się modlić, i pokazać wszystkim, że ich kościół jest otwarty i że możemy znów oddawać chwałę Bogu w tym miejscu.
Czym jest dla Księdza wizyta Papieża?
Wspaniale jest być tutaj w tej chwili w Qaraqosh, aby powitać naszego Papieża. Kiedy ogłoszono, że odwiedzi on Irak i Qaraqosh, poczułem się bardzo szczęśliwy, że będę mógł powitać Ojca Świętego tutaj, w tym kościele, w tym mieście i wspólnie dzielić się naszą wiarą. Papież może nam pomóc żyć wiarą w dzisiejszych czasach, a my możemy mu pokazać, jak wygląda nasze życie jako chrześcijan tutaj, w Qaraqosh, w Iraku.
Jakie wyzwania stoją przed wierzącymi w Iraku?
Chrześcijanie stoją przed wieloma wyzwaniami. Przede wszystkim są częścią tego kraju, który wciąż jest niestabilny. Oczywiście, przede wszystkim musimy służyć Bogu, aby pomógł nam kontynuować nasze życie w Iraku. Jako wspólnota mamy wiele innych wyzwań. Jako mniejszość nie mamy wielu możliwości zatrudnienia, więc musimy się bardzo starać, aby znaleźć pracę dla naszych wiernych. Największym problemem jest jednak emigracja. Wiele rodzin jest teraz daleko od Qaraqosh i Iraku, a jeśli sytuacja się nie poprawi, wielu może już tutaj nie wrócić.
Co chciałby Ksiądz przekazać darczyńcom PKWP?
Chciałbym podziękować PKWP za wszystko, co zrobiliście dla nas od czasu, gdy zostaliśmy wygnani. Kiedy uciekliśmy ze wszystkich miast Równiny Niniwy do Kurdystanu, PKWP wspierała nas przez trzy lata. Dziękuję wszystkim dobroczyńcom za ich wsparcie. Kiedy wróciliśmy do Qaraqosh, PKWP również pomogło nam w odbudowie domów i kościołów oraz w wielu innych potrzebach. Bardzo Wam dziękuję i niech Was Bóg błogosławi. Mamy nadzieję, że razem będziemy mogli pokazać światu naszą chrześcijańską wiarę.
Dlaczego dobroczyńcy PKWP nie powinni zapominać o mieszkańcach Qaraqosh?
W obecnej sytuacji wciąż potrzebujemy wsparcia od organizacji charytatywnych, szczególnie PKWP, biorąc pod uwagę liczne potrzeby kościołów w Qaraqosh. Prosimy o dalszą pomoc, dzięki której w naszej społeczności wzrasta nadzieja, że nadal będziemy mogli tutaj żyć.
Więcej szczegółów dotyczących rekonstrukcji Al-Tahira znajduje się w naszym poprzednim artykule:
