Dołącz do nas
na facebooku

Odwiedź nasz profil

Dołącz do nas
na YouTube

Odwiedź nasz kanał

Śledź nas
na Twitterze

Plik do pobrania Droga Krzyżowa Afryki.pdf

Nigeria, Mali, Burkina Faso, Niger, Czad, Kamerun, Mozambik, Demokratyczna Republika Konga, Republika Środkowoafrykańska… Wszyscy żyjemy w tej wspólnej rzeczywistości, z wysoką śmiertelnością niemowląt i skróconą długością życia… Ciągłe pandemie, takie jak: odra, AIDS, gruźlica i malaria… Walki zaaranżowane przez ambicje obcych mocarstw… Niski wskaźnik rozwoju, powodujący ubóstwo i nędzę, owoc niesprawiedliwego systemu gospodarczego, który tylko pogrąża kontynent afrykański w coraz głębszym zadłużeniu… Korupcja naszych rządów, które tak często nie są w stanie dostrzec potrzeb swoich ludzi… Wszelkiego rodzaju fundamentalizmy, kryzys ekologiczny i katastrofy … Złe praktyki przodków, takie jak czary i okaleczania …

W tym świetle zbliżam się do Męki naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, ponieważ tutaj, w Afryce Środkowej, jestem świadkiem urzeczywistniania się Jego Męki i śmierci… „Nikt nie odbiera mi życia, ale ja oddaję je z własnej woli”.

Golgota pulsująca życiem. Najbardziej zdumiewającą rzeczą w Afryce jest niepohamowany pęd ku życiu, który widać wszędzie, w niesłychanych sytuacjach śmierci i zniszczenia… Tak, Afryka to życie… Afryka jest wezwana do odrodzenia, Afryka nosi w swoich korzeniach zarodek nieśmiertelności, ponieważ Pan Jezus „umiłował ją i oddał za nią samego siebie…”, aby oni mieli życie „i mieli je w obfitości…”. Afryka żyje i cierpi… Afryka będzie żyć.

Biskup Jesús Ruiz Molina, RŚA

Droga Krzyżowa AfrykiZdjęcie ACN: Kampania #WielkiPostDlaAfryki#

Stacja pierwsza: Jezus na śmierć skazany

Podobnie jak kiedyś Piłat, tak i tutaj dzisiaj wielu ludzi po prostu umywa ręce… Nasze rządy, aby utrzymać się przy władzy, zawierają sojusze z obcymi mocarstwami, sprzedając swoje kraje i zastawiając w ten sposób przyszłość swoich narodów… Siły ONZ okazują się niezdolne do rozbrojenia walczących stron i ochrony ludności cywilnej…

Jak Jezus, ciągany od Annasza do Kajfasza, od Kajfasza do Piłata, od Piłata do Heroda, tak i nasz naród przechodzi z jednej unii międzynarodowej do drugiej… Unia Afrykańska, UE, ONZ, itd. Jest wielu, którzy nadal umywają ręce w obecnej sytuacji, karmiąc Afrykę coraz to nowymi projektami pokojowymi, rozwojowymi, trybunałami prawnymi, aby wiele przestępstw i naruszeń praw człowieka mogło pozostać bezkarnych ...

Tymczasem Afryka cierpi z powodu konfliktów, które inni nazywają „niskopoziomowymi”, choć w rzeczywistości sprowadzają się one do wyroku powolnej śmierci. To owoc chciwości głównych mocarstw, walczących o nasze bogactwa naturalne … Pięć, osiem, dwadzieścia długich lat cierpienia Czarnego Lądu.

Panie, dotknij serc tych, którzy trzymają w swoich rękach los naszego kontynentu. Tych, którzy tkają nić życia i śmierci swoich afrykańskich dzieci. Przemień ich, Panie, aby zobaczyli cierpienie tak wielu niewinnych ofiar. Daj im, Panie, czyste serce, bez oszustwa, a panującym daj współczujące serce, serce z ciała.

Stacja druga: Jezus przyjmuje krzyż

W języku Lingala nazywają je „Bana Ndoki”. To dzieci, które są torturowane, wyrzucane z domów, mordowane nawet przez własnych rodziców, ponieważ zostały oskarżone o czary i sprowadzanie nieszczęścia… W Republice Środkowoafrykańskiej Antybalakowie oczyszczają swój lud z tak zwanych „czarownic”. Biada wam, jeśli ktoś oskarży was o „likundu”, czyli czary. Uśmiercenia tych ludzi (z których większość to kobiety lub starcy) są okrutne i brutalne: są cięci na kawałki, paleni lub grzebani żywcem… Wiele z tych starszych kobiet, przychodząc do spowiedzi, błaga Boga o miłosierdzie: „Nie jestem 'zo ti likundu'; Nie jestem czarownicą! ”. Podobna sytuacja dotyczy dzieci: albinosy, dzieci z autyzmem, dzieci z zespołem Downa… Tutaj, w Afryce Subsaharyjskiej, oskarżenie o czary jest strasznym piętnem społecznym, które wciąż ciąży na tych bezbronnych ludziach do dnia ich śmierci.

Przyjdź, Panie Jezu, z pomocą tylu niewinnym ludziom, oskarżonym o czary. Niech nasze afrykańskie rządy, Panie, mają odwagę tworzyć prawa, które będą chronić te niewinne istoty ludzkie.

Stacja trzecia: Jezus upada po raz pierwszy

Dzieci to bogactwo Afryki. Wszędzie jest ich wiele. Ponad 50% populacji subsaharyjskiej ma mniej niż 20 lat. Tutaj tak wiele dzieci cierpi i umiera każdego dnia. Dorastają bez normalnego systemu szkolnego ... Na prowincji zajęcia trwają najwyżej dwa lub trzy miesiące w ciągu całego roku. Stracone pokolenie, które pewnego dnia nie będzie miało innego wyjścia, jak tylko sięgnąć po broń. My, biskupi Afryki Środkowej, apelowaliśmy, że kryzys edukacyjny jest większą katastrofą niż sam dramat wojny. Nie otrzymaliśmy odpowiedzi.

Wiele dzieci rodzi się i dorasta w środku tej tragedii. Wojna pozbawiła ich niewinności i brutalnie zniewoliła. Większość z nich odkryła, że jedynym wyjściem jest wejście w szeregi armii po jednej lub drugiej stronie, nie ma znaczenia której. Najpierw dostają prosty, drewniany pistolet, potem prawdziwy. Są zmuszani zabić swojego najlepszego przyjaciela lub członka rodziny i od tej pory sieją śmierć. Zażywają narkotyki, żeby znieczulić się na to całe bestialstwo ... Wtedy nie mogą już wrócić do domu. Bez korzeni i rodziny, bez szkoły czy przyszłości, wędrują, przestraszeni, terroryzując innych. Frustracja ich życia jest zgubą całego społeczeństwa.

Panie Jezu, spójrz na te dzieci i młodych ludzi, którzy wpadli i nadal wpadają w szpony wojny. Spójrz na ich dziecięcą niewinność, pielęgnuj ich młodzieńcze aspiracje i uwolnij nas wszystkich od wojny. Niech broń śmierci zamieni się w narzędzia postępu. Niech ich frustracje zamienią się w szlachetne pragnienia pracy na rzecz rozwoju ich narodu.

Stacja czwarta: Jezus spotyka swoją Matkę

Mówi się, że gdyby pewnego dnia matki w Afryce poddały się, niebo by się zapadło. Każdy ma matkę: i zabójcy w grupach zbrojnych, i niewinne ofiary. To matki, które dźwigają ciężar każdego bezsensownego konfliktu. Matki, które nadal uważają za swoje dzieci, tych którzy zamienili się w potwory śmierci; muzułmańskie matki, bezradnie obserwujące radykalizację swoich dzieci… Matki zmuszone do ucieczki, które straciły swoje dzieci. Matki w obozach dla uchodźców, próbujące zdobyć skąpe pożywienie z rezerwy dostarczanej przez Światowy Program Żywnościowy, i nie są w stanie przewidzieć lepszej przyszłości dla swoich dzieci…Te afrykańskie matki tracą jedno dziecko po drugim: z niedożywienia, malarii, czerwonki… Matki, zawsze matki. To one dały życie: teraz w samotności milczeniu rozmyślają o okrutnej tragedii wojny. Afryka przetrwa dzięki tym odważnym kobietom, które nie ustają, nawet gdy cierpienie przenika do szpiku kości… Te matki, które pomimo najbardziej gorzkich łez, nadal rodzą życie.

Panie Jezu, Ty też miałeś Matkę, która uczestniczyła w Twojej Męce. To już przewidział starzec Symeon: „miecz przeniknie twoją duszę”. Nie ma większego cierpienia niż cierpienie matki, która jest świadkiem skazania dziecka na śmierć. Dziękuję Ci, Panie, za tak wiele matek, które pośród okropieństw wojny nie ustają, ich wzrok jest dotknięty cierpieniem, ale ich serca są wypełnione życiem…Spraw, Panie, aby wiele dzieci i młodych ludzi otrzymało łaskę ponownego spotkania z matczyną miłością.

Stacja piąta: Szymon z Cyreny pomaga Jezusowi nieść krzyż

Jej matka zmarła przy porodzie. Jej ojciec nie zapłacił podatku, więc zgodnie z tradycją nowo narodzona dziewczynka musiała wrócić do swojej rodziny ze strony matki, w sąsiednim Kongo. To był wyrok śmierci, ponieważ nie miał jak się nią opiekować… Gdzie zdobyć mleko matki w środku wojny? Jej ojciec przeszedł 150 kilometrów, aby przynieść swoje głodujące i chore dziecko do siostry Yolandy, która prowadzi sierociniec. Nadali jej imię „Szczęśliwa”. Minęły dwa miesiące, odkąd tam przybyła, a teraz wygląda pięknie. Siostra Yolanda jest jej „Cyrenejką”, jej matką i jej życiem.

Panie Jezu, niektórzy mówią, że Szymon z Cyreny był Afrykaninem, imigrantem w Jerozolimie. Ilu jest dziś nieznanych Cyrenejczyków, którzy łagodzą cierpienia ukrzyżowanych ofiar w Afryce, łagodząc Twoje cierpienia, Panie! Iluż z nich opiekuje się sierotami, ilu dostarcza pożywienia starszym ludziom oskarżonym o czary! Iluż daje schronienie w swoich domach całym rodzinom, uciekającym po spaleniu ich wiosek! Uczyń nas Cyrenejczykami życia, Panie. Obyśmy trochę pomogli dźwigać krzyże tak wielu, którzy upadli - zmiażdżeni ciężarem!

Stacja szósta: Weronika ociera twarz Jezusowi

Odette i Chantal nie mają rodzin; obydwie mieszkają razem w miejscu wyznaczonym przez misję. Każdego dnia na Mszy Świętej w katedrze jesteśmy w gronie zaledwie dziesięciu wiernych, z których tych dwie to osoby starsze. Zawsze się spóźniają, bo 200 metrów dzieli ich dom od katedry. To dla nich długi spacer. Kiedy wchodzą, kłaniają się przed obrazem Matki Bożej. Uśmiechają się i chwiejąc, klękają do modlitwy… Potem, na koniec Mszy Św. żegnając się ze mną, obejmują mnie. Ich pomarszczone twarze i bezzębne uśmiechy zawsze przywodzą mi na myśl cierpiącą twarz Jezusa, odciśniętą w ich ciele, jak z chusty św. Weroniki. Patrząc na nich, widzę Jezusa w Jego męce.

Ach, starzy ludzie w Afryce: niegdyś czczeni jako chodzące biblioteki, a dziś tak często odrzucani! A przede wszystkim ci, którzy nie mają rodziny, która by ich chroniła! Bez opieki społecznej, bez opieki zdrowotnej, bez emerytury… Muszą stawić czoła zmierzchowi życia w słabości i przeciwnościach…Tak, ich twarze, ich życie to płótno, na którym Jezus zostawił obraz swojego oblicza.

Panie Jezu, starzy ludzie Afryki to piękne ikony Twojej Męki! Pozbawieni fizycznego piękna i siły… Po prostu obciążeni latami… Odrzuceni, upokorzeni - tak jak Ty, Panie. Jaką godność czytamy w zmarszczkach ich twarzy! Ile miłości jaśnieje w tych błagalnych oczach, które stopniowo się zamykają! Co za osobliwa samotność! „Szukam Twojej twarzy, Panie, nie ukrywaj przede mną swojej twarzy”. Udziel nam, Jezu, łaski kontemplacji Ciebie w twarzach naszych starszych braci i sióstr.

Stacja siódma: Jezus upada po raz drugi

Nazywa się Alban. Kiedy wychodzimy ze Mszy Świętej, chłopak w wieku około 15 lat błaga mnie, abym znalazł mu lekarstwo, które potrzebuje. Ma epilepsję. Chce kontynuować naukę. Bez tego lekarstwa nie będzie mógł tego czynić ze względu na liczne ataki choroby. Wiele ofiar AIDS zostało zmuszonych do przerwania leczenia z powodu braku leków, które nie są już wysyłane ze stolicy, ponieważ partyzanci zablokowali drogi. Chorzy wiedzą, że jeśli przestaną przyjmować te leki retrowirusowe, będzie to dla nich pewny wyrok śmierci. Od czasu pojawienia się pandemii Covid-19 pomoc dla krajów rozwijających się spadła i przewiduje się, że ten brak funduszy spowoduje wzrost o 35% zgonów z powodu malarii, 25% z powodu gruźlicy i 5% z powodu AIDS. To samo dotyczy szczepionki na Covid. Według najbardziej optymistycznych prognoz szacuje się, że w ciągu następnych dwóch lub trzech lat tylko jeden na dziesięciu Afrykańczyków będzie miał szansę otrzymać szczepionkę. Nie ma żadnych lekarstw dla biednych. Przemysł farmaceutyczny jest obecnie najbardziej dochodowym biznesem na świecie, a jednak biedni, którzy nie mają pieniędzy, nie mają prawa do leków ani szczepionek. Stają w obliczu śmierci… Dwójkami, dziesiątkami, setkami, tysiącami, milionami…

„Przez Twoje rany, Panie, jesteśmy uzdrowieni”

Ty, Boski Lekarzu, jak cię nazywamy w Afryce, zaszczepiłeś nas swoją Miłością. Zaszczepiłeś nas za darmo, z szacunkiem dla umiłowanych dzieci Bożych. Tymczasem, my Panie, tęsknimy za innym światem, w którym bogactwo, żywność, lekarstwa są dzielone z biednymi, tu, na ziemi… Gdzie nigdy nie brakuje nam Twojej Miłości i łaski, lekarstwa zbawienia. Za darmo. Zaszczep nas swoją miłością, Panie!

Stacja ósma: Jezus spotyka kobiety jerozolimskie

Wyrwać życie z jego korzeni, by głęboko zranić ludzkie dusze, tak okrutne stały się nasze afrykańskie wojny. Cel: zhańbić i upokorzyć kobietę.

Kobiety rozpaczają i płaczą… Kobiety, które najbardziej ucierpiały z powodu każdego brutalnego konfliktu w Afryce. Gwałcenie kobiet i dziewcząt w celu zniszczenia wroga. Gwałty, które profanują ludzkie ciała, kiedyś dające życie lub przeznaczone, aby je dawać. Kobiety stały się głównym celem nienawiści tych bezlitosnych mężczyzn z bronią w ręku.

Panie Jezu, profanują Twoją najświętszą świątynię, źródło życia, ciało kobiety. Ranią godność ludzką… Zbezcześcili Twoją świętą świątynię, Panie. Usłysz ich wołanie, o Panie! Nawróć nasze serca.

Stacja dziewiąta: Jezus upada po raz trzeci

33 lata temu, kiedy rozpoczynałem swoje powołanie misjonarskie w Republice Czadu, pierwszym zwrotem, którego nauczyłem się w języku bedjonde, było: „jestem głodny”. 20 lat później, w Republice Środkowoafrykańskiej, wróciłem do nauki mojego pierwszego zwrotu w języku sango: , „jestem głodny”. Głód na północy, głód na południu, głód w nocy, głód w dzień. Dorośli walczący o garść jedzenia, dzieci płaczące z głodu… Ludzie ze Światowego Programu Żywnościowego opowiadają nam o swoich trudnościach w dostarczaniu żywności do obozów dla uchodźców. Zarówno w tych obozach, jak i poza nimi są głodne dzieci, głodują młodzi, dorośli, starcy. Ludzie rabują z głodu, zabijają z głodu…

Dziś w Republice Środkowoafrykańskiej, a także w wielu innych krajach Afryki, jedzenie jednego posiłku dziennie to luksus nieosiągalny dla wielu. Ponad 50% populacji cierpi z powodu niedoboru żywności.

Panie, nasz lud jest głodny!

Zamienili jedzenie w śmiercionośną broń, aby kontrolować ludzi i uciskać, podczas gdy narody Północy niszczą ogromne ilości żywności, aby kontrolować ceny. Jedno dziecko umiera z głodu co pięć sekund. Każdego dnia 8 500 dzieci umiera z głodu … Panie Jezu, oni są głodni! A Ty mówisz do nas: „Wy sami dajcie im jeść”.

Stacja dziesiąta: Jezus z szat obnażony

„Była trzecia w nocy, kiedy zaatakowali Bakoumę. Uciekliśmy prawie nadzy. W środku nocy poszliśmy w głąb lasu. Wtedy zaginęło jedno z naszych dzieci, w wieku sześciu lat… Nadal go nie znaleźliśmy… Zostawiliśmy cały swój dobytek: nasze domy, pola gotowe do żniw, nasze zwierzęta oraz groby naszych bliskich… Najemnicy zabrali wszystko, co mieliśmy, jako łup wojenny ”.

To słowa zaledwie jednego z półtora miliona ludzi wykorzenionych w wyniku konfliktów w Afryce Środkowej. Iluż z nich zostało ograbionych ze wszystkiego, co posiadali? Europa narzeka na napływ uchodźców do swoich krajów, ale Europa wolałaby nie wiedzieć, że przytłaczająca większość uchodźców jest w Afryce - w Sudanie, Kongo, Etiopii, Czadzie, Afryce Środkowej, Nigerii… Ilu? Ponad 18 milionów w samej Afryce Subsaharyjskiej - 26% wszystkich uchodźców na świecie. Mieszkają w obozach prowadzonych przez UNHCR i inne organizacje międzynarodowe przez pięć, dziesięć, piętnaście lat. Jednak większość nie ma nawet dachu nad głową.

Panie Jezu, Ty także zostałeś pozbawiony wszystkiego, co miałeś. Zdarli z Ciebie szaty, pozostawiając Cię w całej Twojej nagości. I tak, pozbawiony ludzkiej godności, stanąłeś w obliczu swojej śmierci. Panie, chroń wszystkich, którzy wędrują przez granice Afryki, okradani ze wszystkiego, bez domu, bez ojczyzny, bez więzów rodzinnych, bez godności. Międzynarodowe korporacje wciąż wyzyskują Twój lud, Panie, chciwie spoglądając na afrykańskie zasoby mineralne.

„Bo byłem obcy, a przyjęliście Mnie”

Stacja jedenasta: Jezus przybity do krzyża

Ma na imię Elodie i pochodzi z przedmieścia Malikó, oddalonego o 2 lub 3 kilometry od centrum miasta. Nie może stać wyprostowana w wyniku ciężkiego paraliżu. Robi mały krok. Wygląda, jakby w każdej chwili miała upaść i rozpaść się na małe kawałki. Ma około 30 lat. Z lekkim uśmiechem na sparaliżowanych ustach mówi do mnie po francusku dwa słowa „Chcę żyć”, próbując wyciągnąć sztywne dłonie. Prawda jest taka, że leki retrowirusowe są w rzeczywistości szkodliwe bez odpowiedniego odżywiania. Spośród 38 milionów ludzi na świecie zarażonych wirusem HIV, około 70% (ponad 25 milionów) żyje w Afryce. Elodie to tylko jedna z nich. Bez wsparcia społeczeństwa jest skazana na śmierć z powodu AIDS. Nie chce pozostać przybita do krzyża, więc co tydzień przechodzi kilka kilometrów, krok po kroku, by powiedzieć nam: „Chcę żyć”. Przez co rozumiemy jej wołanie.

Panie Jezu, Twoje ręce tylko błogosławiły, uzdrawiały i obejmowały. Teraz są przebite i splamione krwią. Rany śmierci. Ty, który jesteś Posłańcem miłości i pokoju, spójrz na tych nieuleczalnie chorych mężczyzn i kobiety - wciąż młodych, skazanych na straszną chorobę. Obecnie brakuje im leków. W wielu krajach Afryki Covid-19 spowodował, że ofiary AIDS zostały przeoczone i pozostawione w cieniu. Jeśli otrzymają lekarstwo i pożywienie, może ich życie wydłuży się o kolejne dziesięć lat. Może nawet będą mogli zobaczyć swoje wnuki…

Panie, pomóż im… Uwolnij ich od tego krzyża!

Stacja dwunasta: Jezus umiera na krzyżu

Umieranie stało się w Afryce prawie powszechne. Codziennie ocieramy się o śmierć. Podczas gdy na Zachodzie ukrywamy śmierć i zmarłych, w Afryce dzieci bawią się obok umarłych. Afrykańczycy umierają z taką samą naturalną akceptacją jak żyją, bez nagłówków gazet i demonstracji protestujących przeciwko tym przedwczesnym i niesprawiedliwym zgonom…

W prawie wszystkich krajach Afryki średnia długość życia ludzi wynosi mniej niż 60 lat. W kraju, w którym mieszkam, w Republice Środkowoafrykańskiej, jeszcze mniej - 50 lat. Ludzie umierają przed czasem. Często zadaję sobie pytanie, czy naprawdę istnieje życie przed śmiercią? Ile warte jest życie w Afryce? Dwie osoby zabite w akcie terroryzmu na Zachodzie zapełnią strony gazet i miliony tweetów… Około stu osób zamordowanych lub kilka tysięcy dzieci umierających na odrę w Afryce - to nie jest nowość. Prawie każda poważna choroba oznacza pewną śmierć. A dzieci są najbardziej bezbronne… Ci, którzy umierają przed piątym rokiem życia, stanowią 15%, być może 20%. Kto wie? Tak wielu cierpi i umiera niezauważenie, po cichu, we własnych domach.

Panie Jezu, nie oszukałeś nas… To nie był zwykły teatr… Twoja śmierć była prawdziwa, wstrząsająca i okrutna. Wszedłeś w jej otchłań i dotarłeś do ramion Ojca. Tak bardzo banalizowaliśmy sens życia… Istnienie ludzkie dla większości Afrykanów jest tak mało warte! Na Zachodzie ratowanie życia może kosztować tysiące euro… W Afryce ludzie umierają z niedostatku za mniej niż pięć euro. To jest koszt leczenia malarii. Umierają zbyt szybko, czasem w tak banalny i prozaiczny sposób…i zabijają tak od niechcenia. Panie Jezu, Ty, który umarłeś z miłości, naucz nas, że życie jest miłością… i tylko w ten sposób w końcu odnajdziemy pokój.

Stacja trzynasta: Jezus zdjęty z krzyża

Na terenie ośrodka diecezjalnego było ich ponad 26 tysięcy. Spędzili tam wiele lat jako uchodźcy. Następnie przybyli żołnierze i zaczęli strzelać na oślep, podpalając schrony ze słomy i plastiku. W ciągu kilku minut obóz dla uchodźców zamienił się w istne piekło… Tymczasem niektórzy z Błękitnych Hełmów ONZ, którzy mieli pilnować obozu, robili zdjęcia… zginęło 130 osób, w tym wikariusz generalny i proboszcz parafii katedralnej. Nasza konferencja episkopatu zgłosiła ten bestialski incydent do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Ciągle czekamy. W międzyczasie niektórzy z tych zabójców, w imię pokoju, zostali mianowani na doradców ministerialnych… i nadal szydzą ze śmierci tak wielu niewinnych ofiar. Afryka jest przepełniona masowymi grobami, które wołają o sprawiedliwość… Rzeki są zanieczyszczone martwymi ciałami, które nigdy nie zostaną pochowane.

Panie Jezu, Afryka woła o sprawiedliwość. Tak wielu niewinnych, tak wielu bezkarnych. Tak wiele matek nie jest w stanie podzielić losu Maryi, by po raz ostatni objąć martwe ciało swojego dziecka. Nie ma prawdziwego pokoju bez sprawiedliwości… Pamięć o tych ofiarach woła do nieba. Za wszystkie niewinne ofiary, za wszystkich zamordowanych, którzy popadli w zapomnienie, wołamy do Ciebie: sprawiedliwości dla Afryki, Panie!

Stacja czternasta: Jezus do grobu złożony

Był to grobowiec z ogromnym kamieniem. Grobowiec, z którego nikt nigdy nie wyszedł. Grobowiec bez wyjścia. Równie ciemny jest grobowiec otaczający tych młodych bojowników Antybalaki, którzy początkowo rozpoczęli szlachetną obronę, ale których ręce są teraz splamione krwią, i których serca są pełne nienawiści; ich oczy zaszkliły się, zaczerwienione od narkotyków, by znieczulić rzeczywistość wielu okrucieństw. Pogrążeni w nienawiści, nie mogą już wrócić do swojego poprzedniego życia…

Grobowiec również dla tych muzułmanów, którzy stracili wszystko i uciekają, nie widząc żadnej drogi ucieczki z więzienia…

Grobowiec dla tak wielu dobrych ludzi, którzy doświadczyli okrucieństw i maltretowania. A teraz ich serca są zalane nienawiścią i zemstą…

Grobowiec dla tysięcy młodych ludzi, którzy zobaczyli swoją przyszłość obciążoną niewypłacalnym rachunkiem …

Grobowiec dla półtora miliona uchodźców w Republice Środkowoafrykańskiej, którzy po pięciu, ośmiu latach tułaczki, nie mają już siły, by budować przyszłość dla swoich rodzin…

Grobowiec dla całego narodu, który spędził osiem lat czekając i mając nadzieję, że ta przeklęta wojna dobiegnie końca, a kamień zostanie ostatecznie odsunięty, aby mogli ujrzeć światło nadziei.

Panie Jezu, „kto odsunie kamień z naszych grobów?” Powstałeś z grobu i teraz żyjesz wiecznie. Proszę, pomóż nam przenieść te ciężkie kamienie, które miażdżą życie…

Rozświetl nam tę ciemną drogę, która prowadzi od zemsty do sprawiedliwości, od nienawiści do pojednania, od fałszu do prawdy…

Pośród naszych ciemności tylko Ty jesteś naszym światłem, Panie, Ty, który rozświetlasz ciemności naszych grobów… To Ty, Panie, jesteś naszą przyszłością, Ty, Panie, jesteś naszym życiem.

Teraz, gdy zapadła noc, oświeć nasze oczy, Panie…
Aby mogli dostrzec Twoją „Drogę Światła”.

W Wielkim Poście zapraszamy Was do wsparcia chrześcijan, którzy doświadczają prześladowań z powodu wiary w Chrystusa na Afrykańskim Kontynencie.

Wielki Post dla Afryki

Zapraszamy Was do akcji modlitewnej #WIELKIPOSTDLAAFRYKI

Od 26. lutego w każde piątki aż do 26. marca będziemy publikować krótkie materiały filmowe przedstawiające sytuację chrześcijan w pięciu wybranych krajach:

  • 🇨🇫 Republice Środkowej Afryki,
  • 🇲🇿 Mozambiku,
  • 🇧🇫 Burkina Faso,
  • 🇳🇬 Nigerii,
  • 🇨🇲 Kamerunie

Wielki Post to również czas, kiedy szczególnie dzielimy się dobrem z innymi w ramach wielkopostnej jałmużny. Wierzymy, że Pan wynagrodzi Wasze hojne serca we wszelkiego rodzaju łaski i błogosławieństwa. W Drugim Liście do Koryntian (2 Kor 9, 7-8) czytamy:

Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki.

Za każdą Waszą pomoc w imieniu naszych braci i sióstr w wierze dziękujemy!

Droga Krzyżowa w intencji prześladowanych chrześcijan w Afryce

Kiedy: 12. Marca 2021

Gdzie:

  • Kraków, Sanktuarium Krzyża Świętego (oo. Cystersi), godz. 18:30 (Transmisja na żywo na FB i YT)
  • Kąty Wrocławskie, Parafia śś. Apostołów Piotra i Pawła, godz. 17:15

I. Republika Środkowo Afrykańska

Wojna domowa w Republice Środkowej Afryki trwająca od 2013 powoduje niewyobrażalne zniszczenia. Jest to drugi najbiedniejszy kraj na świecie, a zarazem jeden z najbogatszych w złoża naturalne. Dramat RŚA trwa, pogłębia się ubóstwo i pandemia głodu. Dołącz do akcji #WIELKIPOSTDLAAFRYKI już dziś! Zobacz pierwszy materiał. Dziś #RŚA


2. Mozambik

Kolejny odcinek naszej serii przedstawia obraz dramatu, z którym przychodzi się mierzyć każdego dnia mieszkańcom Mozambiku.


3. Nigeria



Twój
koszyk

BRAK PRODUKTÓW