Audiofelietony
Gdy słowa coraz mniej znaczą czy wręcz tracą swoją zwyczajową wartość, jej świętość bardzo pasuje do naszego plastikowego i betonowego świata. To świętość jakaś inna z konkretną twarzą z bólem, dylematami wiary, surowym życiem. I bez znaczenia, czy jest to życie chrześcijanina, hinduisty czy muzułmanina.
Wywiad z Siostrą Brygidą z Odessy, w którym opowiada o skutkach konfliktu zbrojnego na Ukrainie, sytuacji mieszkańców i problemach kościoła lokalnego.
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, ile kosztuje cię twoja wiara? Pewnie nie, o tym przecież człowiek codziennie nie myśli. Ale po wysłuchaniu tej prawdziwej historii na pewno zadasz sobie to dziwne pytanie. Może zacznę od tego, że przedstawię jej bohatera. To Moussa Diabate, który sam opowiedział o swoim życiu w brazylijskim biurze Pomoc Kościołowi w Potrzebie.
Bóg, który mieszka w lesie? Chyba tylko w Paragwaju… s. Wanda – misjonarka opowiada o swojej codziennej pracy. Jak z Indianami tańczyła przy ognisku i nie zapomniała ojczystego języka.
Indie – orientalnie piękne, ciekawe i nieznane. Chyba każdy chciałby poznać tę kulturę. To największy, najbardziej zaludniony demokratyczny kraj na świecie. Ponad milion mieszkańców to milionerzy. Jednak większość Hindusów żyje za mniej niż dwa dolary dziennie. Kraj bardzo tajemniczy ale zarazem dziwny.
„Jest i samotność, niezrozumienie i odrzucenie, ale wiem że jestem tam potrzebny. Jestem dla nich. Oni czekają na mnie…”. Rozmowa z ks. Piotrem z Boliwii.
Możemy też pomyśleć o wielu niezliczonych świadectwach, o tym, jak Ewangelia pomaga przezwyciężyć zamknięcia, konflikty, rasizm, trybalizm promując wszędzie i pośród wszystkich pojednanie, braterstwo i dzielenie się”. Boża misja cały czas trwa. Tak, jak Ewangelia, która jest niezmienna, jak za czasów Jezusa i Cezara. Dziś, jak kiedyś świat trawią te same choroby: przewrotność i obłuda a prawda kosztuje już nie ponad jednego denara, ale dolara. Świadczą o tym obrazy znane nam z telewizji a konkretnie – twarze ofiar konfliktów zbrojnych w Iraku, Syrii, Ukrainie. Również w innych częściach świata.
Gdy pozostaniemy na wierzchołu drzewa naszego życia wpadniemy w pułapkę chwilowej fascynacji wiary – biernej emocjonalności. Gdy zejdziemy na ziemię spotka nas nowe doświadczenie konkretnej relacji, bo Kościół tworzyły, tworzą i będą tworzyć zwykłe ludzkie relacje, które potrzebują zainteresowania, ciepła i akceptacji. I chyba to jest w tym najbardziej optymistyczne.
Fryderyk Nietzsche ogłasza śmierć Boga w dziele zatytułowanym „Wiedza Radosna”. Wychodzi z założenia, że ludzie zabili „sobie” Boga, nie zdając „sobie” z tego sprawy. Bóg zamordowany „zgnił”, a ludzie żyją dalej tak samo, jak żyli. Wobec tego, każdy staje przed perspektywą bezcelowości, bezsensu istnienia. Czyżby?
Jak to się stało, że ksiądz został misjonarzem? Czy powołanie misyjne i kapłańskie to dwie różne drogi życia? Co cieszy, a co boli misjonarza? Na te trudne pytania odpowie ks. Marcin – pracujący w Rosji.
Arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz z diecezji Mińsko-Mohylewskiej ubolewa nad pogwałceniem praw kościoła katolickiego na Białorusi. „Bez konkordatu Kościół katolicki w Republice Białorusi nie może w pełni wypełniać swojej misji, tak jak w innych krajach. Kościół nie domaga się żadnych przywilejów, lecz uznania swoich praw, aby móc właściwie realizować swoje dzieła”.
Słoneczne wakacje: piaszczyste i przestronne plaże, tajemniczy podwodny świat, luksusowe hotele i bajeczny Kair – to tylko w Egipcie. Takie są nasze wyobrażenia. Ojciec Wiesław opowie, czym dziś wita Egipt.
Dlaczego współczesny świat mając dziedzictwo i mądrość wieków nadal traktuje religie jak śmiercionośną broń, by dzięki niej wygrać wszystko i z wszystkimi? Na to pytanie powinni odpowiedzieć ci, którzy używają religii do manipulacji i demagogii. Bóg stwarzając człowieka wyposażył go w osobliwy, – sumienie. To ono rozsądza, co dobre, co złe. Można je profilować, a nawet złamać. Ale czy można nim „rządzić”? Rząd dusz – no tak. Gdzie więc kończy się religia, a zaczyna już tylko czysta polityka?
„A potem zaprosiłem innych przywódców religijnych, obecnych na spotkaniu, aby podeszli do nas i wspólnie się pomodliliśmy. Poczułem, że przesłanie dotarło” – te słowa wypowiedział Ojciec Święty na pokładzie samolotu z Dhaki do Rzymu, kończąc pielgrzymkę. Franciszek nawiązał tu do wzruszającego spotkania z mniejszością muzułmańską Rohindża, która uciekła z Birmy do Bangladeszu przed przemocą i okrutną czystką etniczną.
Świąteczna rozmowa z werbistą o. Wojtkiem. Czy 30 lat pracy w różnych częściach świata sprawia, że misjonarz już nie tęskni za polskimi, rodzinnymi Świętami? Niech Narodzony Bóg sprawia w nas lepsze człowieczeństwo i pokój ludziom, szczególnie tam, gdzie go najbardziej brakuje… Szczęśliwych Świąt!
Mówi się, że Kościół w Czechach coraz bardziej się laicyzuje, że pozostały już tylko administracyjne struktury Kościoła, a wiernych nie ma w świątyniach. Po części to prawda. Ale nie należy generalizować faktów. Wręcz przeciwnie, wydaje się że czeska wiara, tak jak woda, umie znaleźć swoją drogę przez skały ateistycznych tendencji, które przytłaczają ten mały strumień.
„Misją Kościoła jest przede wszystkim niesienie Boga ludziom i przepowiadanie im Prawdy. Dając im chleb, powinniśmy pamiętać także o duszy…”
Czy można przyzwyczaić się do wojny i jej skutków ?
O sytuacji i potrzebie pomocy na Ukrainie opowiada pasterz diecezji charkowsko-zaporoskiej bp. Stanisław Szyrokoradiuk
Są zwolennicy korytarzy humanitarnych, są też ci, który uważają, że należy pomagać na miejscu. Jedni otwierają granice swoich państw, by nowa Ojczyzna stała się prawdziwym domem. Inni z kolei – w obawie o swoje życie i bliskich – czynią odwrotnie. Kim są współcześni uchodźcy? Bezdomni, kosmopolici czy… przybysze, bo „…byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie” (Mt 25,35). Trudna lekcja chrześcijaństwa…
Karamat to po arabsku święty – charyzmatyczny człowiek: „Siedem razy wrócić do kościoła i siedem razy pomodlić się…” – o. Dariusz Śmiałek opowiada, jak przypadkowi muzułmanie liczą na św. Antoniego w Turcji.
Siostry z zakonów kontemplacyjnych są jak czysty śnieg wysoko w górach, w słońcu miłości Bożej. Śnieg, który roztapia się. Wąskie strumyczki spływają niżej, łączą się w rwące strumienie. Płyną dalej, by zamieniać bezwodne równiny w urodzajne pola. To jest esencją kontemplacyjnego życia, każdego cichego trwania przy Panu.
Mówi się, że za Uralem nie ma już czystych Rosjan – tak jest dzisiejsza Syberia. Helikopter, statek, pociąg i samochód; wszystko po to, by dotrzeć do swojej parafii, która jest większa od Polski a diecezja jest największa na świecie. O swojej misji na Syberii opowie ks. Adam Romaniuk.
Czarny Ląd ma do zaoferowania różnorodność geograficzną i zarazem etniczną. Ta różnorodność nie zawsze ma wymiar pozytywny. Kraje afrykańskie, choć skąpane w słońcu, mają swoje ciemne strony. Tak jest aktualnie w Republice Środkowoafrykańskiej. Republika Środkowoafrykańska to średniej wielkości państwo położone w centralnej części kontynentu afrykańskiego, nazywane często „sercem Afryki”.
Dlaczego papież Franciszek dotąd nie odwiedził swojej ojczyzny i jak bardzo Argentyna zmieniła się w ostatnich latach?
Odpowiedzi na powyższe pytania możemy szukać w rozmowie z ojcami Karmelitami – pracującymi w kraju kard. Bergoglio.
„Ojciec Święty dobrze zna tragiczną sytuację, przez którą przechodzą oba kraje”, zauważył kongijski biskup. „Papież ma wielkie pragnienie odwiedzenia obu miejsc”, stwierdził biskup Bodika, „…ale był zmuszony odwołać obie podróże (…), chociaż nie był fizycznie obecny w naszych krajach, wciąż towarzyszy nam duchowo”.
Kiedyś uczyła się szyć, aby zostać krawcową. Dzisiaj codziennie „szyje” rany duchowe i te cielesne mieszkańcom Botswany. Sama, w swoim sercu nosi głęboko wyryte hasło św. Daniela Comboni : „Afryka albo śmierć”. O swojej pracy na misjach opowie werbistka s. Joanna Szatkowska. Zapraszam…
W Pakistanie bluźnierstwo przeciwko islamowi jest karane śmiercią i to dzieli społeczeństwo. Nawet błahe podejrzenie może spowodować gwałtowną reakcję ze strony obrońców Koranu. Generał Zia-ul-Haq, wojskowy dyktator Pakistanu, wprowadził w latach 1980-86 dodatkowe prawa uniemożliwiające jakąkolwiek krytykę islamu. Przepisy te, od czasu ich wprowadzenia, wywołały liczne głosy krytyczne ze strony organizacji praw człowieka w Pakistanie oraz na całym świecie.
„W wyniku bratobójczej wojny domowej w Rwandzie w 1994 roku zginęło prawie 800 tys. mieszkańców. Jak dziś wygląda życie, tych którzy przetrwali tę tragedię” – opowiada marianin o. Marek Ciebień.
Od połowy lat 90. całe obszary Demokratycznej Republiki Konga, a zwłaszcza wschodnie części tego kraju, zostały uwikłane w niekończący się koszmar. Podobnie jak Jezus na krzyżu, głęboko oddani mieszkańcy DRK mają wszelkie powody, by w desperacji wołać do Boga: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?”
Łukasz i Małgosia to świeccy misjonarze z neokatechumenatu, którzy podjęli się głoszenia Dobrej Nowiny na Jamajce. Czy słońce i plaża pomagają im w misji, czy wręcz odwrotnie?
Aisa – tak muzułmanie wypowiadają imię Jezusa. W jaki sposób młody iracki kapłan próbuje przenieść pomost dialogu międzyreligijnego pomiędzy chrześcijanami a muzułmanami? O ciekawej książce o. Zygmunta Kwiatkowskiego SJ i konkretnych działaniach PKWP rozmawiają: Tomasz Zawal i ks. Andrzej Paś
Najnowsza historia Somalii trochę przypomina czasy rozbiorów w naszej Ojczyźnie, gdzie trzy mocarstwa próbowały trwale wymazać Polskę z mapy Europy i tym samym świata. Próbowały odebrać nam zarówno tożsamość narodową, jak i naszą własną ponadtysiącletnią historię. Dziś, gdy świętujemy 100–lecie niepodległości Polski, naszym moralnym zadaniem jest stanąć ramię w ramię z Somalijczykami, którzy teraz cierpią ten sam ból, jak niegdyś my.
Iran to ciekawe państwo o różnych odcieniach. Z jednej strony konserwatywno-muzułmański rząd, a z drugiej otwarci i gościnni dla turystów Irańczycy. Skąd ten dualizm? Czy Iran dla chrześcijańskich turystów jest inny niż dla rdzennych chrześcijan?
W diecezji pińskiej na Białorusi 11 kleryków przygotowuje się do kapłaństwa w niezwykłym seminarium, którym jest… plebania. O nominacji i początkach swojej posługi biskupiej opowiada ks. bp Antoni Dziemianko.
Muszą poradzić sobie ze spuścizną 50-letniej wojny domowej, dialogować z teologią wyzwolenia i objąć opieką duszpasterską osiedle domów publicznych. Kolumbia – kraj, gdzie wszyscy są wierzący.
Czy spotkałeś się kiedykolwiek z kategorią dobrze sytuowanego żebraka? Wiem, to dziwne określenie – ale prawdziwe. Ten rodzaj ludzi z pewnością występuje w wielkich aglomeracjach światowych metropolii. Ale spora liczba to mieszkańcy Bangladeszu. I nieważne, czy jesteś kierowcą autobusu, państwowym urzędnikiem, czy zwykłym sprzedawcą ulicznym. W tym kraju z jednej strony trzeba żebrać, aby dorobić do znacznie zaniżonej wypłaty, z drugiej żebractwo należy jakby do „dobrego tonu”.
Czy przeciętny mieszkaniec Indii jest patriotą? Odpowiedź na to pytanie zależy od rozumienia kontekstu pojęcia samego patriotyzmu. Dla mnie Polaka to miłość Ojczyzny, która przejawia się w zachowywaniu dziedzictwa narodowego: tradycji, języka czy służby na rzecz społeczeństwa, które jest moim domem. A przeciętny Polak to też chrześcijanin.
Nie jest to raj, ale tak wygląda. Papua-Nowa Gwinea to państwo w Oceanii. Polak bp Józef Roszyński z diecezji Wewak w rozmowie zdradzi kulisy życia z Papuasami. To, co bardzo cieszy w duszpasterstwie i to, co też boli. Posłuchajmy wspólnie!
Od rdzennego Polaka żyjącego na Białorusi do Meksykanina – tak o swoim 6-letnim kapłaństwie mówi ks. Iwan Szaruk, pallotyn. Usłyszymy też o katechetkach – piratkach…
Całe nauczanie Jezusa zawarte w Ewangelii to szereg pytań skierowanych do słuchaczy. Gdy patrzymy na świat sponiewierany wojnami i terroryzmem, to zadajemy sobie pytania: dlaczego?
Zacząłem zadawać trudne pytania Bogu: czy naprawdę istnieje; czy jest zadowolony z tego, co się z nami dzieje; dlaczego wybrał nas; jakie jest Jego przesłanie; czy naprawdę jest z nami i czy naprawdę nas kocha?
Liliana to 22-letnia Syryjka z Homs. Jej dotychczasowe życie przypomina wstrząsający film wojenny. Jednak ten świat to nie tylko łzy ale i nadzieje…
Słowo pakistan w języku urdu znaczy „kraj czystości”. Czy wystarczy pomoc materialna w kraju, w którym mniej pieniądzem się zabija, a bardziej prawem, by uzyskać « efekt czystości ».
Rząd Pakistanu był mocno krytykowany za opieszałość operacji ratunkowej po przejściu kataklizmu. Sytuacja ta zwiększyła jeszcze napięcie między zachodnią i wschodnią częścią kraju, co było jednym z powodów wybuchu wojny.
Turcja kojarzy się zazwyczaj ze słonecznym urlopem i plażą. O skrajnościach tego kraju i jego możliwościach opowie ks. Dariusz Białkowski. Zapraszam…
Teraz już wiem, na czym polega owa dyscyplina. Jest nią despotyczna odmiana islamu, która przestała pełnić funkcję religii, a przeobraziła się w absolutne prawo karne. Gdzie więc odnaleźć ową „błogosławioną ziemię, piękny kraj”, który opiewa hymn Pakistanu?
Wojna czy pokój? To pytanie, a w zasadzie konkretny dylemat realiów, które panują na Ukrainie. Posłuchajmy naocznego świadka – ks. Rafała Cyfkę…
Jest to opowieść o Kainut z Pakistanu, odważnej 20-letniej dziewczynie, która wzrastała w skrajnie muzułmańskiej rodzinie, ale wybrała chrześcijaństwo.
Co daje jej ponadludzką siłę i wiarę? Asia pokazuje różaniec, nie wypuszcza go z ręki. Ten różaniec specjalnie dla niej przekazał papież Franciszek jako symbol łączności duchowej z nią i jej rodziną.
Zapraszamy do wywiadu z biskupem pomocniczym diecezji Odesko-Symferopolskiej Jackiem Pylem.
Może taki jest rejs Łodzi Kościoła w XXI wieku na wzburzonym oceanie współczesnego świata. Może młodość oznacza potrzebne „szaleństwo wiary”, które mogą dać Kościołowi ludzie młodzi, iskra nowego tysiąclecia.
S. Rufina jest franciszkanką szpitalną. Jej opowieść to historia, która porusza serce i inspiruje nadzieją.
Od obawy przed HIV do samorealizacji życiowej – czyli moje małe „coś dla innych”. Siostra Róża przedstawia realia pracy w Czadzie.
Za szybą samochodu widać przedmieścia a raczej to, co z nich zostało. Osiedla, wieżowce, domki – takiego widoku się nie zapomina. Bez ludzi i zwierząt, opustoszałe i ciche – taka jest Syria.
Czy to wołanie może być usłyszane? Jeśli tak, to tylko z jednego powodu – chęci wejścia na drogę dialogu międzyreligijnego. Kontynent afrykański to miejsce zderzenia dwóch największych religii świata: chrześcijaństwa i islamu.
Konstytucja Etiopii z 1993 r. przewiduje w art. 11 zasadę rozdziału państwa od religii. Nauczanie religii jest dozwolone jedynie w kościołach i meczetach.
Naród nikaraguański w ostatnich dniach przeżywa wielkie trudności. Dlatego w okresie adwentowym biskupi wezwali do modlitwy o pokój.
Siła i dynamika wspólnoty chrześcijańskiej nie zależy przecież jedynie od jej liczby. Ile dobrego Kościół w Europie może się nauczyć od świadków wiary z Iraku czy Iranu?
O współczesnej innej tradycji i kondycji społecznej i moralnej kobiet z Tanzanii opowiada siostra Agata Sobczyk…
Dziś świat ubiera się w Chinach, je chińskie jedzenie czy też korzysta z chińskiej technologii. Zawsze zapiera dech w piersiach widok Wielkiego Muru chińskiego z kosmosu. A jak wygląda chińska pobożność, chiński Kościół?
Bo taki jest „krwiobieg” chrześcijaństwa, którego serce dziś wydaje się bić mocniej na Czarnym Ładzie. A wszystko to za sprawą cierpienia czarnoskórych chrześcijan.
Co właściwie jest martwym punktem Pakistanu? Prawo, państwo, religia czy mentalność? Wydaje się, iż jest ich wiele.
„Świat misyjny zmienia człowieka…” o czym przekonuje s. Beata Kruszewska
Kampania : Cicha i wierna obecność
Popieram was w tej walce o godność wśród okropnej gehenny, jakiej teraz doświadczacie. Modlę się, abyście pozostali oddani wierze.
Jak w takiej perspektywie patrzeć z nadzieją w przyszłość? Ciężko. Ale bez tej iskry ufności „stracone pokolenia Sudanu” będą rodzić kolejne „stracone pokolenia”.
Egipt, który znamy z kuszących ofert biur podróży, to oczywiście symbol wypoczynku…Istnieje jednak ten inny świat Egiptu, ściśle związany z religią i tradycją koptyjską.
O współczesnych twarzach niewolnictwa opowiada Radosław Malinowski – dyrektor fundacji „Haart Kenya”
Walka z narkotykowymi dilerami spotkała się z krytyką kościoła katolickiego. W odpowiedzi prezydent Filipin oskarżył księży o korupcję czy wykorzystywanie seksualne dzieci.
Podczas gdy media są oburzone spektakularnym morderstwem w Christchurch, kto pyta o los prześladowanych od lat chrześcijańskich Nigeryjczyków?
Misją Kościoła jest człowiek. Tak niegdyś pisał św. Jan Paweł II, by wskazać na konkretnego człowieka i jego osobisty świat dramatu. To właśnie tu Kościół pokazuje, jak „oddycha”, a może raczej „czym” oddycha.
Siedemdziesiąt lat temu organizacja założona przez „Ojca Słoninę”, Werenfrieda van Straatena (1913-2003), dziś: Pomoc Kościołowi w Potrzebie, zainicjowała kampanię „Pojazd dla Boga”.
Czasem wystarczy ich tylko przytulić i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze”- to słowa s. Orencji pracującej w kameruńskim więzieniu. Zapraszamy do wysłuchania wywiadu.
Zamachowcy-samobójcy uderzyli w trzy kościoły i hotele w skoordynowany, zbliżony do równoczesnego ataku poranek wielkanocny, w który zginęło ponad 300 osób.
Nie zawsze kościół może być bezpiecznym miejscem. O tym fakcie przekonali się chrześcijanie ze Sri Lanki, kiedy cały świat obiegła dramatyczna wiadomość o zamachu terrorystycznym w Niedzielę Wielkanocną.
„Gdy wykształcisz kobietę, wykształcisz naród” – to zambijskie porzekadło, które interpretuje kombonianin o. Paweł. Zapraszamy
Ekstremistyczny islamizm, nieumiarkowany nacjonalizm i autorytarne ideologie są nadal głównymi czynnikami prześladowania chrześcijan i innych mniejszości religijnych.
A może ta męczeńska śmierć oczyszcza Kościół ze współczesnych grzechów, które zaciemniają twarz Kościoła.
Musimy kontynuować dialog międzyreligijny jako muzułmanie i jako chrześcijanie. Muszą zostać zasiane w nas nasiona pokoju.
Kraj o dwóch sercach i jednej duszy – rozmowa z s. Marią Pakułą, franciszkanką misjonarką Maryi z Korei Południowej.
Oczy całego świata cały czas są utkwione w relacje pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Iranem.
Wywiad z p. Heleną Pyz, lekarką pracującą wśród trędowatych w Indiach.
Nawal mieszka w Arabii Saudyjskiej. Codziennie zasłania twarz jak każda muzułmanka. Jednak ten zwyczaj nie jest motywowany względami religijnymi.
Wydaje się, że współcześnie rola męczennika ewoluowała. Teraz swoją śmiercią męczennik nie tylko ukazuje obecność Boga i Jego miłość. Jego krew ma dziś wołać o pokój i sprawiedliwość. Ma wołać o godność każdego człowieka.
Kościół w Sudanie Południowym ciężko pracuje na szczeblu lokalnym, aby zaszczepić chęć pokoju i harmonii.
A wolność – jak towar – przelicza on na pieniądze. Tylko Bogu smutno, że człowiek sprzedaje człowieka…
Gdzieś tam, pośród gorących piasków Erytrei chrześcijański krzyż jest nie tylko symbolem. On dzieje się naprawdę…
Amazonia służy całej planecie z jej wieloma korzyściami. Region ten, w tym kontekście, jest obecnie dotknięty problemami.
Dla Korei Północnej wszelkie formy religii muszą zostać zlikwidowane.
Tony Pereira nie otrzyma żadnych gwiazdek Michelin, mimo że każdego dnia pokonuje wyzwania i trudności godne takiej nagrody.
Kościół katolicki w październiku obchodził nadzwyczajny miesiąc misyjny. Działalność misyjna Kościoła jest często wykonywana w trudnych warunkach: pośród prześladowań, ubóstwa i wojny.
Czy Sudan Południowy przeżywa czas nadziei?
XI Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym
O początkach swojej pracy w Kazachstanie opowie ks. Jerzy Lubianiec z diecezji Karaganda
Nikaragua przechodzi poważny kryzys społeczny i polityczny, którego rezultatem była śmierć setek ludzi.
Żeby zrozumieć Kościół w Hongkongu trzeba wejść w strefę kontemplacyjnej ciszy – zauważa o. Mieczysław Drozd, werbista.
Dobrze, że Kościół w Afryce jest tak „niewinnie autentyczny”.
Nauka Kościoła głosi, że żyjemy w „czasach ostatecznych”, które zapowiadają koniec świata. A jak wygląda współczesny, chrześcijański świat?
Wywiad z ks. prof. Waldemarem Cisło, Dyrektorem Sekcji Polskiej Pomoc Kościołowi w Potrzebie.
W Nowym Roku życzę wszelkiej pomyślności, zdrowia i Bożego błogosławieństwa, równocześnie dziękuję za piękną współpracę!
Uraz był prawie nie do zniesienia. To pozostało we mnie na zawsze. Świadomość, że chrześcijanie Kandhamala cierpią, tylko powiększyła mój ból…
To zaledwie tylko kropla w oceanie wielkiej pomocy na całym świecie, którą realizuje PKWP. Wszyscy możemy pomóc. Pomożesz? Bo możesz!
2 lutego jest obchodzony w Kościele jako Dzień Życia Konsekrowanego. Jak dziś „ma się” Życie Konsekrowane?