Odcinek IX - Twarzą w twarz z terrorystami
W przedostatnim odcinku usłyszymy historię arcybiskupa, który stanął w obronie swoich wiernych.
RCA – kraj, który znajduje się w samym centrum Czarnego Lądu. Jest to miejsce bogate w złoża naturalne, ale zarazem to jeden z najbiedniejszych krajów Afryki. Często ludzie cierpią tam z powodu przemocy i konfliktów, cierpią tylko dlatego, że pod ich stopami znajdują się złoża naturalne.
- W latach 2013 – 2014 dochodziło często do aktów przemocy wywoływanych wewnątrz kraju. W tym samym czasie do stolicy przybył młody arcybiskup - Dieudonné Nzapalainga, który widząc narastający konflikt między 80% mieszkających chrześcijan w Republice Środkowej Afryki, a 14% społeczności muzułmańskiej, która przy pomocy grupy terrorystycznej Séléka przejęła władzę w tym kraju, zaprosił wyznawców tych religii do siebie – relacjonuje ks. Rafał Cyfka.
Do rezydencji arcybiskupa przybył imam oraz pastor protestancki. Razem z arcybiskupem postanowili, że objadą cały kraj, aby podkreślać, iż konflikt, który trwa, nie jest wojną religijną. Arcybiskup również sam nocą jeździł po swojej diecezji, zbierał rannych i chorych i zawoził ich do namiotów medycznych.
- Przyszedł czas, w którym wydano karę śmierci na imama. Arcybiskup zaprosił go wraz z całą rodziną do siebie. Ostatecznie wydano także wyrok śmierci na samego arcybiskupa. Pewnego dnia, będąc w kurii, w słuchawce arcybiskup usłyszał głos: „uciekaj, jadą po Ciebie”. Był to środek tygodnia, kuria pełna ludzi, którzy przyszli po pomoc – podkreśla ks. Rafał.
Arcybiskup wiedział, że każąc ludziom wyjść z budynku, mógł ich narazić na spotkanie z terrorystami, a to oznaczałoby dla nich wyrok śmierci. Wiedział też, że jak sam ucieknie, to zapewne zginą wszyscy, którzy w tym czasie byli w budynku. Gdy wieść o przybyciu terrorystów rozeszła się po kurii, rozpoczęła się panika. Uspakajając wszystkich, arcybiskup zapewnił, że zrobi wszystko, aby nikt nie ucierpiał.
Duchowny, opowiadając tę historię, podkreślił, że w tamtej chwili nie wiedział, co ma robić:
- Nie mając pojęcia, jak ma się zachować, przypomniały mu się słowa Jezusa: „Dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć”(Łk 21, 15).
Z tymi słowami arcybiskup szedł naprzeciw terrorystom. Kiedy szedł do drzwi wyjściowych, przywołał w myślach obraz z Ewangelii św. Jana – pojmanie Jezusa. Miał przed sobą kilkunastu uzbrojonych mężczyzn, stanął przed nimi i zaczął z nimi rozmawiać, posługując się wspomnianym obrazem.
Zapytał ich: „Kogo szukacie”? Oni odpowiedzieli: „arcybiskupa Dieudonné”. Arcybiskup odpowiedział im: „Ja jestem, skoro mnie szukacie, pozwólcie im odejść”. Napastnicy zdziwieni, że w ogóle z nimi rozmawia, kiwnęli głową, na znak, że pozostali ludzie mogą wyjść bezpiecznie z kurii.
Następnie arcybiskup zaprosił dżihadysów do środka. Siedząc wspólnie przy stole, arcybiskup powiedział im, że przyjechał do tego miejsca głosić Ewangelię jako orędownik pokoju i nie życzy sobie, aby ktokolwiek tutaj dzisiaj zginął.
Po tych słowach, zauważył, że jeden z żołnierzy ma przy pasku różaniec muzułmański. Mężczyzna potwierdził, że jest muzułmaninem. Wtedy arcybiskup wyjął swój różaniec i powiedział, że ma ten sam przedmiot modlitwy. Po czym stwierdził: „Chcecie się ze mną licytować, czy mój, czy twój jest mocniejszy? Wynoście się stąd”.
Oni wstali… i wyszli, nie czyniąc nikomu nic złego.
Słowo Boże na kartach Pisma Świętego jest żywe, to nie jest zbiór mitów. Pismo Święte zawiera słowa Boga, które działają w naszym życiu. Przykładem tego są chrześcijanie, którzy we współczesnym świecie doświadczają prześladowań. Słowo Boże staje się dla nich umocnieniem w walce ze złem. Na tym słowie budują swoje życie, za posiadanie Pisma Świętego są w stanie pójść do więzienia.
Zastanówmy się nad naszą relacją ze słowem Bożym. Czy czytamy Pismo Święte? Czy ja jako świadek Chrystusa wierzę w to, że Bóg do mnie przemawia przez swoje Słowo? Czym dla mnie jest Pismo Święte?