Ojciec Święty Franciszek: „Chciałbym zaświadczyć o czułości Boga.”

Od piątego do trzynastego lipca Ojciec Święty Franciszek będzie pielgrzymował po Ekwadorze, Boliwii oraz Paragwaju.

Od piątego do trzynastego lipca Ojciec Święty Franciszek będzie pielgrzymował po Ekwadorze, Boliwii oraz Paragwaju. Jest to druga po Światowych Dniach Młodzieży podróż argentyńskiego papieża do Ameryki Południowej. Celem pielgrzymki są najbiedniejsze państwa kontynentu, z którego pochodzi Następca św. Piotra. W tych trzech krajach papież będzie celebrował łącznie pięć Mszy świętych; na każdą z nich mają przyjść miliony wiernych.

W swoim przemówieniu video Ojciec Święty powiedział: „Chciałbym zaświadczyć o radości Ewangelii, o czułości Boga. On jest naszym Ojcem, szczególnie bliskim biednym dzieciom, osobom starszym, chorym, więźniom, potrzebującym oraz ofiarom naszej kultury. Miłość Boga uzdalnia nas do tego, byśmy dostrzegali oblicze Jego Syna Jezusa w każdym bracie i każdej siostrze.”

Pierwszy kraj na papieskim szlaku – Ekwador – jest najmniejszym spośród tych trzech państw. Prawie 20 procent Ekwadorczyków (niemal 3 miliony ludzi) mieszka i pracuje zagranicą, przede wszystkim w USA, Hiszpanii i we Włoszech. Oprócz problemów gospodarczych prowadzi to również do kłopotów rodzinnych i społecznych. Dzieci wychowują się u dziadków, a żony mieszkają gdzieś z dala od swoich mężów. Do tego dochodzi duża liczba migrantów, którzy przeprowadzają się z obszarów wiejskich na przedmieścia wielkich miast. Zarówno w Ekwadorze, jak i Boliwii oraz Paragwaju, wielu imigrantów mieszka w niegodziwych warunkach w nędznych chatach i barakach, gdzie często brakuje bieżącej wody i prądu. Klaustrofobiczne warunki mieszkaniowe, rozwiązłość, przemoc oraz alkohol to charakterystyczne cechy życia codziennego w przedmiejskich slumsach. Liczne młode kobiety same wychowują tam swoje dzieci. Kościół katolicki stara się dotrzeć do nich z opieką duszpasterską, otrzymując poprzez różnorodne projekty znaczną pomoc od międzynarodowej organizacji charytatywnej Pomoc Kościołowi w Potrzebie.

Relacje między Kościołem a państwem nie układają się w Ekwadorze bezproblemowo, czego przykładem było usunięcie wszystkich obrazów religijnych z kilku szpitali rejonowych zarządzeniem ministerstwa zdrowia. Decyzja ta wywołała falę oburzenia wśród pacjentów i personelu szpitalnego, ponieważ przed tymi właśnie obrazami bardzo często modlono się o zdrowie dla chorych przebywających w szpitalu; tak wynika z raportu PKWP z 2014 roku pt. „Wolność religijna na świecie”. Według tego samego raportu w 2013 roku wielu księży zostało zwolnionych z pracy w szpitalach na wniosek Ekwadorskiego Instytutu Bezpieczeństwa Społecznego.

Ważnym znakiem dla księży, zakonników i seminarzystów Boliwii (drugiego największego państwa tej pielgrzymki) będzie spotkanie z Ojcem Świętym. Panuje wielka radość z tego, że papież przeznaczył czas na osobne spotkanie z osobami duchownymi. Wiąże się to z nadzieją, że Franciszek umocni wiarę tych, którzy na co dzień są w sposób szczególny zaangażowani w pomoc biednym.

Spośród sióstr zakonnych można wymienić trzy szarytki (siostry miłosierdzia św. Wincentego a Paulo) z Oruro na zachodzi Boliwii. Są to oblubienice Chrystusa, które nie przekształciły swojej służby w działalność organizacji pozarządowej, co stanowi zagrożenie, przed którym często przestrzega papież Franciszek. Z pomocą PKWP siostry szarytki opiekują się dwoma tysiącami osób bez środków do życia, zwłaszcza młodymi matkami z dziećmi.

Ich ośrodek mieści się na wysokości ponad 3000 metrów nad poziomem morza w wiosce górskiej w diecezji Oruro na granicy z Chile. Te trzy zakonnice stanowią przykład dla tak wielu sióstr w Boliwii, które odciążają kapłanów w ich posłudze dla najbiedniejszych. Odpowiedzialny za obszar boliwijski referendarz PKWP jest pewny, że „Bez nich tutejszy Kościół nie byłby w stanie działać w niektórych gminach.” PKPW obiecała przekazać siostrom miłosierdzia 100 000 euro na budowę nowego domu dla migrantów.

Trzecim państwem, które odwiedzi papież jest Paragwaj, gdzie 90 procent spośród około siedmiu milionów mieszkańców jest ochrzczonych w wierze katolickiej. Ojciec Święty ma szczególną relację do Paragwaju, bowiem jeszcze jako arcybiskup Buenos Aires poznał nędzę, w jakiej żyły miliony przybyszów zamieszkujących (przeważnie nielegalnie) przedmieścia stolicy Argentyny. Wśród tych migrantów jest ponad pół miliona Paragwajczyków. Obecny papież w swoich czasach biskupich bardzo często przychodził do nich i bardzo aktywnie angażował się w rozwój duszpasterstwa przybyszów.

„Księża cieszą się w tym państwie bardzo dużym szacunkiem: gdy ,Pa’i‘ coś powie, to musi taki być.”, zauważa odpowiedzialny za Paragwaj referendarz krajowy PKWP Ullrich Kny. Liczba powołań nie maleje. W całym Paragwaju jest w chwili obecnej prawie 300 kandydatów na kapłanów. Mimo tego odczuwa się brak księży, ponieważ parafie są bardzo duże – obsługują od 20 do 50 kościołów filialnych. Niektóre spośród nich są prowadzone przez ludzi świeckich.”

Energia wodna, eksport soi oraz przemyt stanowią o obliczu gospodarki Paragwaju. Jednak ziemia i majątek znajduje się w ręku nielicznych. Według badań przeprowadzonych przez Komisję Gospodarczą Ameryki Południowej i Karaibów, co drugi mieszkaniec Paragwaju żyje w ubóstwie, zaś co trzeci w skrajnej nędzy. Kościół katolicki usiłuje stawić czoła temu problemowi, m.in. poprzez działalność swoich placówek oświatowych; w archidiecezji Asunción poproszono PKWP o pomoc w budowie wydziału teologii pastoralnej, na którym mają się kształcić nauczyciele katoliccy, stowarzyszenia świeckich oraz pracownicy poszczególnych obszarów duszpasterstwa.

„Pomoc Kościołowi w Potrzebie wsparła pracę Kościoła katolickiego w trzech państwach, które odwiedzi papież, łączną kwotą 1,15 milionów euro. Ponad trzystu księży w Ekwadorze, Boliwii oraz Paragwaju otrzymywało ofiary mszalne i odprawiało Eucharystie w intencji dobrodziejów PKWP. W Boliwii organizacja ta wspiera edukację katechetów i seminarzystów, finansuje projekty budowy ośrodków duszpasterskich i przytułków, a także pomaga siostrom zakonnym pełnić ich posługę. W Ekwadorze zaś Pomoc Kościołowi w Potrzebie angażuje się w pierwszym rzędzie w realizację projektów pomocy dla migrantów na peryferiach, zwłaszcza w Guayaquil, a także przy wikariatach apostolskich w Amazonii.”, dodaje referendarz.

PKWP

Tł. Dominik Jemielita